świętomarciński

świętomarciński (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɕfʲjɛ̃ntɔ̃marʲˈt͡ɕĩj̃sʲci], AS: [śfʹi ̯ẽntõmarʹćĩĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • rozs. artyk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany ze świętym Marcinem lub obchodami jego dnia – 11 listopada

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	świętomarciński		świętomarcińska	świętomarcińskie	świętomarcińscy	świętomarcińskie
dopełniacz	świętomarcińskiego		świętomarcińskiej	świętomarcińskiego	świętomarcińskich
celownik	świętomarcińskiemu		świętomarcińskiej	świętomarcińskiemu	świętomarcińskim
biernik	świętomarcińskiego	świętomarciński	świętomarcińską	świętomarcińskie	świętomarcińskich	świętomarcińskie
narzędnik	świętomarcińskim		świętomarcińską	świętomarcińskim	świętomarcińskimi
miejscownik	świętomarcińskim		świętomarcińskiej	świętomarcińskim	świętomarcińskich
wołacz	świętomarciński		świętomarcińska	świętomarcińskie	świętomarcińscy	świętomarcińskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) 11 listopada ulicami Poznania przejdzie barwny korowód świętomarciński.

(1.1) Na świętego Marcina poznaniacy objadają się świętomarcińskimi rogalami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) rogal świętomarciński • festyn / jarmark / kiermasz / korowód / odpust świętomarciński • gęś świętomarcińska • impreza / parada / parafia / tradycja / uczta świętomarcińska • wino świętomarcińskie • obchody / symbole / zwyczaje świętomarcińskie • Dni Świętomarcińskie w Poznaniu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. święty Marcin m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. święty + marciński

uwagi:

(1.1) por. marciński

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) svatomartinský
• słowacki: (1.1) svätomartinský

źródła: