[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Moorea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Lajsikonik (dyskusja | edycje) o 14:06, 2 sie 2006. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Zatoka Cooka

Moorea - wyspa wulkaniczna należąca do Polinezji francuskiej, w archipelagu Wysp Towarzystwa, 17 km na północny zachód od Tahiti. Wyspa ma powierzchnię 134 km², i liczy 14 693 stałych mieszkańców (2002).

Posiada połączenia promowe z nabrzeża w miejscowości Vaiare ze stolicą Polinezji Francuskiej, Papeete na Tahiti, oraz port lotniczy Moorea Temae, o znaczeniu lokalnym, obsługujący połączenia z Papeete i pobliskimi wyspami.


Administracyjnie stanowi część gminy Moorea-Maiao, należącą do regionu Wysp Zawietrznych.


Z powodu walorów krajobrazowych i dogodnego połączenia z Papeete, Moorea jest często odwiedzana przez europejskich i amerykańskich turystów. Popularna jest zwłaszcza jako miejsce spędzania miesiąca miodowego przez nowożeńców, i tak właśnie reklamowana przez biura podróży.

Kształt wyspy przypomina widelec, z dwoma niemal symetrycznie położonymi zatokami na północnym wybrzeżu: zatoką Cooka (Paopao) oraz Oponohu. Moorea, podobnie jak pozostałe wyspy archipelagu, powstała w wyniku działalności wulkanicznej.

Karol Darwin być może czerpał inspirację dla swej teorii oglądając formację atoli koralowych wokól Moorea ze szczytu na Tahiti. Opisał ten widok jako "obrazek w ramce", gdzie "ramkę" miały stanowić otaczające wyspę rafy koralowe.


Don the Beachcomber osiadł na Moorea, mieszkając w domu na łodzi dopóki nie zniszczyły go tropikalne cyklony.

Moorea w lokalnym dialekcie oznacza "żółtą jaszczurkę". Starsza nazwa wyspy to Aimeho.

Uniwersytet Kalifornijski z Berkeley utrzymuje Stację Badawczą na Południowym Pacyfiku im. Richard B. Gumpa na zachodnim wybrzeżu Zatoki Cooka.

Zobacz też:

Linki zewnętrzne