Nicolas Séjan: Różnice pomiędzy wersjami

Nicolas Séjan
Data i miejsce urodzenia	11 maja 1746 ; Paryż
Pochodzenie	francuskie
Data i miejsce śmierci	16 marca 1819 ; Paryż
Instrumenty	organy
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	organista, kompozytor
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 12:59, 25 lip 2024

Nicolas Séjan (ur. 11 maja 1746 w Paryżu, zm. 16 marca 1819 tamże^[1]^[2]) – francuski organista i kompozytor.

Życiorys

Był siostrzeńcem i uczniem Nicolasa-Gillesa Forqueraya, uczył się też harmonii i improwizacji u Louisa-Charles’a Bordiera^[1]^[2]. Pełnił funkcję organisty w paryskich kościołach Saint-André-des-Arcs (1760–1762), Saint Severin (1762–1772), Notre-Dame (1772–1783) i franciszkanów konwentualnych (1773–1776)^[1]^[2]. Od 1764 roku występował w ramach Concert Spirituel^[1]^[2]. Od 1783 do 1791 roku pełnił funkcję organisty w kościele św. Sulpicjusza, od 1789 roku był także organistą w Chapelle Royal i wykładowcą École Royale de Chant^[1]^[2]. W czasie rewolucji francuskiej utracił wszystkie zajmowane stanowiska i uposażenie, działał na rzecz ochrony organów kościelnych w trakcie antyreligijnych wystąpień^[2]. Od 1795 do 1802 roku uczył gry organowej w Konserwatorium Paryskim^[1]^[2]. Od 1806 roku był organistą w Dôme des Invalides i ponownie w kościele św. Sulpicjusza^[2]. Po objęciu tronu przez Ludwika XVIII w 1814 roku wrócił na stanowisko organisty Chapelle Royal^[1]^[2], został też odznaczony przez króla Legią Honorową^[1]. Od 1817 roku był członkiem Académie des Beaux-Arts^[1].

Był jednym z twórców tzw. francuskiej szkoły pianistycznej, wymieniany jest jako prekursor preromantyzmu we Francji^[1]. Z fortepianem zapoznał się po raz pierwszy podczas publicznej prezentacji w Paryżu w 1768 roku i stał się odtąd gorliwym propagatorem tego instrumentu^[1]. Przez współczesnych ceniony był jako organista i improwizator, posiadał talent w swobodzie posługiwania się elementami formalnymi, luźnym traktowaniu tematów i nagłymi zmianami dynamicznymi^[1].

Skomponował m.in. 2 koncerty organowe (obydwa zaginione), 6 sonat na klawesyn i skrzypce ad libitum (partie skrzypcowe zaginione), Recueil de pièces dans le genre gracieux ou gay na klawesyn lub fortepian, 3 sonaty na klawesyn lub fortepian (1 i 3 z towarzyszeniem skrzypiec i wiolonczeli obbligato)^[1]^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 217. ISBN 978-83-224-0865-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3277–3278. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne

Nicolas Séjan – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 217. ISBN 978-83-224-0865-0.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3277–3278. ISBN 0-02-865530-3.

[1]

[2]

@@ Linia 32: / Linia 32: @@
 == Życiorys ==
-Był siostrzeńcem i uczniem [[Nicolas-Gilles Forqueray|Nicolasa-Gillesa Forqueraya]], uczył się też harmonii i improwizacji u [[Louis-Charles Bordier|Louisa-Charles’a Bordiera]]{{r|encmuz}}{{r|baker}}. Pełnił funkcję organisty w paryskich kościołach Saint-André-des-Arcs (1760–1762), [[Kościół Saint Severin w Paryżu|Saint Severin]] (1762–1772), [[katedra Notre-Dame w Paryżu|Notre-Dame]] (1772–1783) i franciszkanów konwentualnych (1773–1776){{r|encmuz}}{{r|baker}}. Od 1764 roku występował w ramach [[Concert Spirituel]]{{r|encmuz}}{{r|baker}}. Od 1783 do 1791 roku pełnił funkcję organisty w [[Kościół św. Sulpicjusza w Paryżu|kościele św. Sulpicjusza]], od 1789 roku był także organistą w Chapelle Royal i wykładowcą École Royale de Chant{{r|encmuz}}{{r|baker}}. W czasie [[rewolucja francuska|rewolucji francuskiej]] utracił wszystkie zajmowane stanowiska i uposażenie, działał na rzecz ochrony organów kościelnych w trackie antyreligijnych wystąpień{{r|baker}}. Od 1795 do 1802 roku uczył gry organowej w [[Konserwatorium Paryskie|Konserwatorium Paryskim]]{{r|encmuz}}{{r|baker}}. Od 1806 roku był organistą w [[Dôme des Invalides]] i ponownie w kościele św. Sulpicjusza{{r|baker}}. Po objęciu tronu przez [[Ludwik XVIII|Ludwika XVIII]] w 1814 roku wrócił na stanowisko organisty Chapelle Royal{{r|encmuz}}{{r|baker}}, został też odznaczony przez króla [[Legia Honorowa|Legią Honorową]]{{r|encmuz}}. Od 1817 roku był członkiem [[Académie des Beaux-Arts]]{{r|encmuz}}.
+Był siostrzeńcem i uczniem [[Nicolas-Gilles Forqueray|Nicolasa-Gillesa Forqueraya]], uczył się też harmonii i improwizacji u [[Louis-Charles Bordier|Louisa-Charles’a Bordiera]]{{r|encmuz}}{{r|baker}}. Pełnił funkcję organisty w paryskich kościołach Saint-André-des-Arcs (1760–1762), [[Kościół Saint Severin w Paryżu|Saint Severin]] (1762–1772), [[katedra Notre-Dame w Paryżu|Notre-Dame]] (1772–1783) i franciszkanów konwentualnych (1773–1776){{r|encmuz}}{{r|baker}}. Od 1764 roku występował w ramach [[Concert Spirituel]]{{r|encmuz}}{{r|baker}}. Od 1783 do 1791 roku pełnił funkcję organisty w [[Kościół św. Sulpicjusza w Paryżu|kościele św. Sulpicjusza]], od 1789 roku był także organistą w Chapelle Royal i wykładowcą École Royale de Chant{{r|encmuz}}{{r|baker}}. W czasie [[rewolucja francuska|rewolucji francuskiej]] utracił wszystkie zajmowane stanowiska i uposażenie, działał na rzecz ochrony organów kościelnych w trakcie antyreligijnych wystąpień{{r|baker}}. Od 1795 do 1802 roku uczył gry organowej w [[Konserwatorium Paryskie|Konserwatorium Paryskim]]{{r|encmuz}}{{r|baker}}. Od 1806 roku był organistą w [[Dôme des Invalides]] i ponownie w kościele św. Sulpicjusza{{r|baker}}. Po objęciu tronu przez [[Ludwik XVIII|Ludwika XVIII]] w 1814 roku wrócił na stanowisko organisty Chapelle Royal{{r|encmuz}}{{r|baker}}, został też odznaczony przez króla [[Legia Honorowa|Legią Honorową]]{{r|encmuz}}. Od 1817 roku był członkiem [[Académie des Beaux-Arts]]{{r|encmuz}}.
 Był jednym z twórców tzw. francuskiej szkoły pianistycznej, wymieniany jest jako prekursor preromantyzmu we Francji{{r|encmuz}}. Z [[fortepian]]em zapoznał się po raz pierwszy podczas publicznej prezentacji w Paryżu w 1768 roku i stał się odtąd gorliwym propagatorem tego instrumentu{{r|encmuz}}. Przez współczesnych ceniony był jako organista i improwizator, posiadał talent w swobodzie posługiwania się elementami formalnymi, luźnym traktowaniu tematów i nagłymi zmianami dynamicznymi{{r|encmuz}}.
@@ Linia 52: / Linia 52: @@
 [[Kategoria:Francuscy organiści]]
 [[Kategoria:Francuscy kompozytorzy]]
+[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Paryżu]]
+[[Kategoria:Kawalerowie Legii Honorowej]]
 [[Kategoria:Urodzeni w 1746]]
 [[Kategoria:Zmarli w 1819]]
-[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Paryżu]]
-[[Kategoria:Odznaczeni Legią Honorową]]