[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Asura’s Wrath

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Asura's Wrath
Producent

CyberConnect2

Wydawca

Capcom

Silnik

Unreal Engine 3[1]

Data wydania

21 lutego 2012[2]

Gatunek

fabularna gra akcji

Tryby gry

jednoosobowa

Kategorie wiekowe

ESRB: Teen
PEGI: 16

Wymagania sprzętowe
Platforma

PlayStation 3, Xbox 360

Kontrolery

gamepad

Strona internetowa

Asura's Wrathfabularna gra akcji wyprodukowana przez CyberConnect2 i wydana 21 lutego 2012 roku przez Capcom na konsole PlayStation 3 i Xbox 360.

Gra zebrała mieszane opinie. Pozytywnie oceniono opowiedzianą historię i styl anime, jednak krytykowano brak równowagi między rozgrywką a przerywnikami[3].

Rozgrywka

[edytuj | edytuj kod]

Asura's Wrath to gra komputerowa łącząca ze sobą elementy różnych gatunków. Gracz steruje postacią półboga Asury, który został wygnany na Ziemię[2]. Gra podzielona jest na poziomy przedstawione jako odcinki serialu anime. Każdy z nich zaczyna się od intra i głosu narratora podsumowującego poprzednie wydarzenia[4]. Rozgrywka zmienia się pomiędzy grą akcji z perspektywy trzeciej osoby a rail shooterem. Interfejs zawiera wskaźnik życia postaci i poziom wybuchu. Ten drugi jest pusty wraz z rozpoczęciem każdej misji i wypełnia się wraz z zabijaniem przeciwników. Po jego całkowitym zapełnieniu gracz może przeprowadzić potężny atak, który jest często wymagany, aby zabić silnych przeciwników albo wykonać zadanie[5].

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]
 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
Eurogamer 8/10[6]
Game Informer 8,5/10[7]
GameSpot 5,5/10[8]
IGN 7,5/10[9]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
Metacritic

Xbox: 71/100[3]
PS3: 71/100[3]

Model rozgrywki i jego poszczególne elementy były przedmiotem krytyki. Keza MacDonald z IGN stwierdziła, że gra to w większości przerywnik filmowy. Przez 70% czasu gracz ogląda zamiast grać. Nawet jeśli gracz nominalnie jest zaangażowany w akcję poprzez tzw. quick time event, niepowodzenie często nie ma wpływu na to, co faktycznie stanie się z bohaterami[9]. Giancarlo Varanini negatywnie ocenił fragmenty z walką. Jego zdaniem segmenty z gatunku rail shooter oferują niewielką różnorodność i funkcjonalnie sprowadzają się do przytrzymania jednego przycisku, aby wystrzelić pociski, a następnie okresowego naciskania drugiego, aby wystrzelić rakiety, gdy namierzenie celu zostanie osiągnięte[8].

Fabuła i fragmenty w stylu anime były chwalone przez recenzentów. Christian Donlan z serwisu Eurogamer napisał, że animacje postaci wydają się zarówno żywe, jak i cudownie powściągliwe, a styl graficzny to najlepsza trójwymiarowa implementacja estetyki mangi, jaką kiedykolwiek widział[6]. Podobnie wyraziła się MacDonald pisząc, że statyczne ilustracje pojawiające się pomiędzy odcinkami są niezwykle szczegółowe – jak można się spodziewać po studiu, którego pracownicy są przepełnieni pasją do mangi i anime. W ocenie MacDonald Asura's Wrath to jedno z największych osiągnięć japońskiej animacji od bardzo długiego czasu. Jej historia – szalona i całkowicie bezsensowna pod koniec – jest tym, co trzyma gracza w grze[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Capcom Licenses Epic Games' Unreal Engine 3 for Asura's Wrath. IGN, 2010-09-21. [dostęp 2019-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-15)]. (ang.).
  2. a b Asura's Wrath [online], GRY-Online.pl [dostęp 2024-01-13] (pol.).
  3. a b c Asura's Wrath [online], Metacritic [dostęp 2024-01-13] (ang.).
  4. Cam Shea: Asura's Wrath: Story First, Gameplay Later. IGN, 2012-02-05. [dostęp 2019-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-15)]. (ang.).
  5. Dan Chiappini: TGS 2011: Asura's Wrath Updated Preview. GameSpot, 2011-09-15. [dostęp 2013-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-03)]. (ang.).
  6. a b Christian Donlan, Asura's Wrath Review [online], Eurogamer, 23 lutego 2012 [dostęp 2024-01-13] (ang.).
  7. Jeff Cork, Asura's Wrath, „Game Informer”, 21 lutego 2012 [dostęp 2012-05-21] (ang.).
  8. a b Giancarlo Varanini: Asura's Wrath Review. GameSpot, 2012-02-21. [dostęp 2012-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-24)]. (ang.).
  9. a b c Keza MacDonald, Asura's Wrath Review [online], IGN, 17 lutego 2012 [dostęp 2024-01-13] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]