Czywczyn
47°51′54″N 24°42′39″E/47,865000 24,710833
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1766 m n.p.m. |
| Wybitność |
257 m |
Położenie na mapie Karpat Marmaroskich, Czarnohory i Połonin Hryniawskich  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 47°51′54″N 24°42′39″E/47,865000 24,710833
| |
Czywczyn (ukr. Чивчин) – najwyższy szczyt Gór Czywczyńskich znajdujący się w rejonie wierchowińskim ukraińskiego obwodu iwanofrankiwskiego.
Szczyt położony jest w środkowej części Gór Czywczyńskich stanowiących pasmo graniczne pomiędzy Rumunią (na południowym zachodzie) a Ukrainą (na północnym wschodzie). Sam wierzchołek położony jest po stronie ukraińskiej, około 1500 metrów od głównego grzbietu przebiegającego przez szczyt pobliskiego Czywczynarza[1][2]. Charakterystyczna trawiasta kopuła Czywczyna zbudowana jest z bazaltu z licznymi skałkami dolomitowymi[3].
Bezwzględna wysokość szczytu wynosi 1766 m n.p.m.[4] (podaje się także 1769 m n.p.m.[2][5]) przy wybitności 257 m. Izolacja Czywczyna wynosi 8 km – najbliższym szczytem go przewyższającym jest Pietros Budyjowski (Pietrosul Bardău, 1850 m n.p.m.) w rumuńskiej części Marmaroszy[4].
Ze szczytu Czywczyna rozpościera się rozległa panorama obejmująca poza Górami Czywczyńskimi także inne pasma w Masywie Marmaroskim (w tym Góry Rachowskie), jak również Czarnohorę, Hryniawy i Jałowiczory. W teorii z wierzchołka istnieje niezakłócona linia wzroku sięgająca na północnym zachodzie po szczyt Ihrowiec w Gorganach (93 km), na północnym wschodzie po wzgórze Dorożnia na Podolu (133 km), a na południowym zachodzie aż po szczyt Poienița w Górach Zachodniorumuńskich (202 km)[4].
Na zboczach Czywczyna znajdują się stanowiska cennych gatunków roślin takich jak przetacznik krzewinkowy, skalnica naradkowata czy starzec karpacki. Wierzchołek znajduje się w bezpośrednim pobliżu granic Wierchowińskiego Parku Narodowego, jednak z uwagi na jego utworzenie na gruntach państwowych przedsiębiorstw leśnych szczyt wraz z połoniną nie wszedł w jego skład[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mapa, OpenStreetMap [dostęp 2022-07-09].
- ↑ a b Mapa topograficzna 1:100 000, arkusz Burkut (pas 57, słup 39), Wojskowy Instytut Geograficzny, 1932 (pol.).
- ↑ Jerzy Kondracki, Karpaty Marmaroskie, Walery Goetel, Jan Alfred Szczepański (red.), „Wierchy”, Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (15), Kraków: Gebethner i Wolff, 1937, s. 107–114 (pol.).
- ↑ a b c Chivchin [online], peakvisor.com [dostęp 2022-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-08] (ang.).
- ↑ Czywczyńskie, Góry, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-08].
- ↑ Illa Czornej, Ałła Tokariuk, Wasyl Budżak, НПП Верховинський, [w:] Wiktor Onyszczenko, Tetiana Andrijenko (red.), Фіторізноманіття заповідників і національних природних парків України [PDF], Wydawnictwo Ukrajinśkoho fitosociołohicznoho centru, t. 2. Національні природні парки, Kijów: Instytut Botaniki im. Mykoły Chołodnego Narodowej Akademii Nauk Ukrainy, 2012, s. 88–89, ISBN 978-966-306-165-3 [dostęp 2022-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-22] (ukr.).