[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Dysk twardy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Taw (dyskusja | edycje) o 17:39, 13 lip 2002. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Twardy dysk - magnetyczny nośnik umożliwiający przechowywanie danych. Nazwa twardy dysk ( hard drive ) powstała w celu odróżnienia ich od tzw. soft drive czyli stacja dysków ( floppy ). Pojemność dysków wynosi od 10MB (współcześnie dyski kilkusetmegowe lub mniejsze należą do rzadkości, w komputerach osobistych przeważają rozmiary 40 i więcej GB, w laptopach 10 GB i więcej) do kilkuset lub więcej GB. Dla dysków twardych najważniejsze są parametry : pojemność, szybkość transmisji danych, czas dostępu oraz MTBF.


Budowa:


Dysk stały składa się, zamkniętego w hermetycznej budowie, wirującego talerza lub zespółu talerzy, wykonanych najczęściej ze stopów aluminium, o powierzchni pokrytej nośnikiem magnetycznym (grubości kilku mikrometrów) oraz z głowic magnetycznych umożliwiających zapis i odczyt danych. Na jeden talerz dysku przypadają dwie głowice - odczytu i zapisu. Głowice są umieszczone na ramieniu dociskanym do powieszchni dysku spreżynami - podczas pracy nie stykają się one jednak z talerzem dzięki tzw. poduszce powietrznej powstałej w wyniku szybkich obrotów talerza. Jest to najpopularniejsze obecnie rozwiązanie (inne sposoby prawadzenia głowic na dyskach twardych).


Ramię dysku ma za zadanie umożliwienie głowicom zajęcia odpowiedniej pozycji nad talerzem w celu odczytu lub zapisu danych na odpowiednim cylindrze. Pierwsze konstrukcje były wyposażone w silniki krokowe, tosowane w stacjach dysków. Wzrost szybkosci dysków wymusił wprowadzenie innych rozwiązań. Najpopularniejszym obecnie jest tzw. voice coil (spirala głosowa) - wzorowany na układzie magnetodynamicznym stosowanym w głośnikach. Umieszczona w silnym polu magnetycznym cewka porusza się zgodnie z przepływającym przez nią prądem, ustawiając ramię w odpowiedznniej pozycji. Dzięki czemu czas przejścia między kolejnymi scieżkami jest nawet krótszy niż 1 milisekunda a przy "dalszych odległosciach" nie przekracza kilku dziesięciu milisekund.


sposoby adresowania danych na dysku:


CHS (cylinder,head,sector)


LBA (Logical Block Adressing)


MZR (Multi Zone Recording)


Znani producenci twardych dysków :