[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Ilija Gruew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ilija Gruew
Илия Груев
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 października 1969
Sofia

Wzrost

188 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988–1992 Lewski Sofia[1] 53 (0)
1992–1993 Altay SK 28 (4)
1993–1994 Łokomotiw Sofia 17 (4)
1994–1995 Altay SK 30 (2)
1995–1996 FK Montana 12 (0)
1996–2000 Neftochimik Burgas 141 (35)
2000–2004 MSV Duisburg 80 (11)
2004–2005 KFC Uerdingen 05 30 (5)
2005–2006 Rot-Weiß Erfurt 18 (1)
W sumie: 409 (62)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1997–1999  Bułgaria 13 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2009–2010 Czernomorec Burgas (asystent)
2011 Bułgaria (asystent)
2011–2012 Hajduk Split (asystent)
2012 1. FC Kaiserslautern (asystent)
2012–2013 MSV Duisburg (asystent)
2013–2015 1. FC Kaiserslautern (asystent)
2015–2018 MSV Duisburg
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ilija Gruew (ur. 30 października 1969) – bułgarski piłkarz, grający na pozycji pomocnika oraz trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem Lewskiego Sofia, w którego pierwszej drużynie zadebiutował w wieku dziewiętnastu lat. Występował w tym klubie przez kolejne trzy sezony. Największym osiągnięciem z tego okresu są dwa Puchary Bułgarii, zdobyte z rzędu w sezonach 1990–1991 i 1991–1992.

Pierwszą połowę lat 90. Gruew spędził w Turcji oraz w drużynach z ligi bułgarskiej, walczących o utrzymanie: Łokomotiwie Sofia i FK Montana. Nowy etap w jego piłkarskiej karierze rozpoczął się w 1996 roku, kiedy trafił do Neftochimika Burgas. Zespół, do niedawna grający w drugiej lidze, szybko awansował do czołówki ekstraklasy, zdobywając w sezonie 1996–1997 wicemistrzostwo kraju. Gruew grał w tym klubie cztery lata, w czasie których dwukrotnie zajął z nim także czwarte miejsce, gwarantujące grę w europejskich pucharach, oraz raz dotarł do finału Pucharu Bułgarii (porażka 0:2 z Lewskim).

Dobre występy w barwach Neftochimika zaowocowały debiutem w reprezentacji Bułgarii oraz zagranicznym transferem do MSV Duisburg. W drużynie narodowej po raz pierwszy zagrał 11 października 1997 w ostatnim meczu eliminacji do Mundialu 1998 z Rosją (2:4). Gruew w '67 minucie zmienił na boisku Iliana Iliewa i strzelił bramkę. Był brany pod uwagę przy ustalaniu kadry na mistrzostwa świata, jednak ostatecznie Christo Bonew nie zdecydował się go powołać. Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał dwa lata po debiucie, w 1999 roku.

Od 2000 aż do końca kariery był zawodnikiem klubów niemieckich. Z MSV Duisburg występował w 2. Bundeslidze, zaś z kolejnymi drużynami - KFC Uerdingen 05 i Rot-Weiß Erfurt - w jeszcze niższych klasach rozgrywkowych.

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]

Kariera szkoleniowa

[edytuj | edytuj kod]

Działalność szkoleniową rozpoczął w 2009 roku, jako asystent swojego dawnego kolegi z kadry Krasimira Bałykowa, który był wówczas trenerem Czernomorca Burgas.

Dwa lata później został włączony do sztabu szkoleniowego reprezentacji Bułgarii, gdzie - razem z Michaiłem Madanskim - pomagał selekcjonerowi Lotharowi Matthäusowi[2]. Ich zadaniem był awans z drużyną narodową do Euro 2012.

Jednak Gruew zrezygnował z funkcji w połowie eliminacji, latem 2011, na rzecz ponownej współpracy z Bałykowem w chorwackim Hajduku Split[3].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]