Jajjukara

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 9 maj 2011, była oparta na tej wersji.

Jajjukara (jap. ヤイユーカラ yaiyūkara)^[1] – gatunek literacki wywodzący się z tradycji ajnuskiej. Rodzaj prostej pieśni, wykonywanej najczęściej podczas podróży lub połowu ryb^[2]^[3]. Już na początku XX wieku był gatunkiem praktycznie wymarłym, Bronisław Piłsudski zdołał zapisać jedyne dwa utwory uznawane za jajjukara^[4].

Zaliczany do liryki.

↑ zapis fonetyczny w języku japońskim
↑ Ustna tradycja Ajnów. W: Alfred F. Majewicz: Dzieje i legendy Ajnów. Bogdan Kupis(red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Iskry, 1983, s. 111. ISBN 83-207-0460-X.
↑ The collected works of Bronisław Piłsudski, Tom 3. Books.google.pl. s. 579. [dostęp 20 listopada 2010]. (ang.).
↑ KORZENIE MUZYKI INDOEUROPEJSKIEJ: AJNOWIE. Most.org.pl. [dostęp 20 listopada 2010]. (pol.).

[1] zapis fonetyczny w języku japońskim

[2] Ustna tradycja Ajnów. W: Alfred F. Majewicz: Dzieje i legendy Ajnów. Bogdan Kupis(red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Iskry, 1983, s. 111. ISBN 83-207-0460-X.

[3] The collected works of Bronisław Piłsudski, Tom 3. Books.google.pl. s. 579. [dostęp 20 listopada 2010]. (ang.).

[4] KORZENIE MUZYKI INDOEUROPEJSKIEJ: AJNOWIE. Most.org.pl. [dostęp 20 listopada 2010]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]