[go: nahoru, domu]
Przejdź do zawartości

Jan Hartman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez M.Bucka (dyskusja | edycje) o 22:53, 29 lis 2013. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Jan Hartman
{{{alt grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

18 marca 1967
Wrocław

Zawód, zajęcie

filozof, bioetyk, wykładowca akademicki

Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Jan Marek Hartman (ur. 18 marca 1967 we Wrocławiu) – polski filozof i bioetyk, profesor nauk humanistycznych, wydawca i publicysta, wykładowca akademicki, polityk.

Życiorys

Jan Hartman jest synem Stanisława Hartmana i praprawnukiem rabina Izaaka Kramsztyka.

W 1990 ukończył studia filozoficzne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1990–1994 był doktorantem w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1994 rozpoczął pracę jako asystent Instytutu Filozofii UJ. Od lutego 1995 był asystentem, a w październiku tego samego roku został adiunktem Zakładu Filozofii Medycyny Collegium Medicum UJ (przekształconego następnie w Zakład Filozofii i Bioetyki). W 2004 objął stanowisko kierownika tej jednostki.

Doktoryzował się na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1995 pod kierunkiem profesora Władysława Stróżewskiego (na podstawie pracy Problematyka heurystyki filozoficznej). Stopień doktora habilitowanego uzyskał również na Wydziale Filozoficznym UJ w 2001 w oparciu o rozprawę zatytułowaną Techniki metafilozofii. W 2008 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych, a następnie objął stanowisko profesora UJ (od 2011 profesora zwyczajnego). W latach 2005–2008 był profesorem Akademii Humanistycznej w Pułtusku, w 2008 został profesorem Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie[1], gdzie pracował do 2011 r.

W pracy naukowej zajmuje się metafilozofią (heurystyką filozoficzną, opracował autorski projekt tzw. teorii neutrum), filozofią polityki, etyką i bioetyką, prezentując poglądy liberalne w debatach publicznych.

Jest autorem kilkunastu książek. Publikował lub publikuje m.in. w "Gazecie Wyborczej", "Tygodniku Powszechnym", "Dzienniku Gazecie Prawnej", "Rzeczpospolitej", "Polityce", "Newsweeku", "Przeglądzie Politycznym", "Liberte", "Przekroju", "Marketingu w praktyce", "Midzie", tygodniku "Fakty i Mity". Pełni również funkcję redaktora naczelnego czasopisma "Principia"[2], które założył w 1989.

Należał do Unii Wolności. W latach 2002–2011 był wiceprezesem Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Akademickiego, a w latach 2003–2011 był członkiem Komitetu Nauk Filozoficznych PAN.

Jest członkiem Żydowskiego Stowarzyszenia B’nai B’rith Polska, od 12 lutego 2012 jest wiceprzewodniczącym .

W styczniu 2007 powołano go na przewodniczącego rady programowej Forum Liberalnego[3]. W latach 2009–2010 był członkiem Zespołu ds. Etyki w Nauce przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 2010 wszedł w skład komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego jako kandydata na urząd Prezydenta RP[4]. W 2011 objął stanowisko przewodniczącego Zespołu ds. Dobrych Praktyk Akademickich w tymże resorcie, zrezygnował z niego w 2013, pozostając członkiem tego gremium. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku został bezpartyjnym kandydatem do Sejmu z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej (nie uzyskał mandatu)[5]. W 2012 przystąpił do think tanku Ruchu Palikota "Plan zmiany"[6], w tym samym roku został również wiceprzewodniczącym rady polityczno-programowej SLD. W 2013 został koordynatorem Europy Plus w województwie małopolskim[7].

W październiku 2013 wstąpił do partii Twój Ruch (był inicjatorem jej powołania[8]), gdzie objął stanowisko przewodniczącego krajowej rady politycznej.

W 2009 otrzymał nagrodę Grand Press w kategorii publicystyka[9].

Od 12 lutego 2012 jest wiceprzewodniczącym Żydowskiego Stowarzyszenia B'nai B'rith w Rzeczypospolitej Polskiej (B'nai B'rith – Loża Polin) -

Wybrane publikacje

  • Sposób istnienia rzeczy materialnej według Sporu o istnienie świata R. Ingardena, Wyd. UMCS, Lublin 1993
  • Heurystyka filozoficzna, Monografie FNP, Wrocław 1997
  • Jak poważnie studiować filozofię, Wyd. Aureus, Kraków 1998, 2005, 2012
  • Logika i filozofia. W stronę Jana Woleńskiego (red.), Wyd. Aureus, Kraków 2000
  • Techniki metafilozofii, Wyd. Aureus, Kraków 2001
  • Medytacje o filozofii pierwszej (tłum. Kartezjusza), Zielona Sowa, Kraków 2002, 2004
  • Short Studies in Bioethics, Wyd. Aureus, Kraków 2003
  • Słownik filozofii (red.), Zielona Sowa, Kraków 2004, 2007, 2009
  • Wstęp do filozofii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, 2006, 2008
  • Przez filozofię, Wyd. Aureus, Kraków 2007
  • Wiedza o etyce (współautor z Janem Woleńskim), Wydawnictwa Szkolne PWN, Bielsko-Biała 2008, 2009
  • Bioetyka dla lekarzy, Oficyna Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2009, 2011
  • Widzialna ręka rynku. Filozofia w marketingu, Wyd. Aureus, Kraków 2010
  • Polityka filozofii. Eseje, Universitas, Kraków 2010
  • Wiedza – Byt – Człowiek. Z głównych zagadnień filozofii, Universitas, Kraków 2011
  • Zebra Hartmana, Industrial, Łódź 2011
  • Głupie pytania, Agora, Warszawa 2013
  1. ↑ Pracownicy. mswe.edu.pl. [dostęp 2011-08-21].
  2. ↑ O nas. principia.uj.edu.pl. [dostęp 2011-08-21].
  3. ↑ Jan Hartman: Jak być socjal-konserwatywnym liberałem?. iphils.uj.edu.pl. [dostęp 2013-07-05].
  4. ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 2012-07-05].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2013-07-05].
  6. ↑ Kutz i Środa w radzie programowej think tanku RP. dziennikzachodni.pl, 14 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-30].
  7. ↑ Ludzie. europaplus.org.pl. [dostęp 2013-07-05].
  8. ↑ Naprzód, Nowa Partio!. hartman.blog.polityka.pl, 25 sierpnia 2010. [dostęp 2013-10-10].
  9. ↑ Grand Press 2009. press.pl. [dostęp 2011-08-21].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Hartman&oldid=38001564”