Psalm 82

Psalm 82 – jeden z utworów zgromadzonych w biblijnej Księdze Psalmów. Zaliczany do grona dzieł Asafa. W numeracji Septuaginty psalm ten nosi numer 81.

Teologia Psalmu

Utwór pod względem charakteru przypomina wyrocznię, która odnosi się do wydarzeń teraźniejszych dla psalmisty. Psalm głosi, że Bóg zawsze staje po stronie biedaka i sieroty. Trudno określić, kim są oskarżeni ukazani w psalmie. Możliwe, że chodzi o bóstwa pogańskie, niesprawiedliwych sędziów lub książąt. Utwór wyraźnie podkreśla uprzywilejowaną pozycję ubogich. Sprawa problematyczna zaznacza się już w pierwszym wersecie, przy stwierdzeniu, że Bóg rozsądza nad całym zgromadzeniem bogów. Wszystko wskazuje na to, że psalmista potrafi wyobrazić sobie istnienie innych bogów. Nie jest to niczym nowym w kręgu kultury Bliskiego Wschodu, gdzie według powszechnych wyobrażeń wszystkie ważne sprawy decydowane były podczas zgromadzeń bogów. Podczas takich spotkań bóstwa miały się wymieniać informacjami i zasięgać wzajemnych opinii. Obraz takiego zgromadzenia pojawia się często w tekstach ugaryckich. Najwyraźniej można je spotkać w epice Keret. Istnieje więcej przykładów takich koncepcji, np. w takich dziełach jak: inskrypcja Jehimilka, stela Azitawadda z Karatepe czy w akadyjski Enuma elisz. Wszystko wskazuje na to, że w wierzeniach panujących w Izraelu bogowie zostali zastąpieni przez aniołów lub duchy służebne, choć tekst tego psalmu stanowi wyjątek. Biblia w edycji św. Pawła stara się fenomen zgromadzenia bogów usprawiedliwić, zastępując go interpretacją, synonimem sędziów lub władców. Taka interpretacja wydaje się być niewłaściwa, gdyż pozbawiona zostaje kontekstu. O wiele bardziej prawdopodobne jest, że przyczyną władzy nad bogami, opisanej w pierwszym wersecie, jest świadomość istnienia innych bytów, nad którymi JHWH sprawował władzę. Tekst stara się ukazać, że inne byty (bogowie mniejsi), trzymające stronę niesprawiedliwości, skazani są na unicestwienie, gdyż Bóg troszczy się o ludzi zepchniętych na margines.

Symbolika

• Zwrot posady ziemi jest odwołaniem do babilońskiego wyobrażenia kosmosu. Ziemia ulokowana była na „apsu”, pradawnym morzu władanym przez bóstwo o imieniu Enki.
• W utworze raz pojawia się niejasne słowo sela, którego znaczenie nie jest dokładnie znane.

Linki zewnętrzne

• Ps 82 w Biblii Tysiąclecia