[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Rybik cukrowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Rybik cukrowy edytowana 09:43, 10 wrz 2024 przez Czyz1 (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Rybik cukrowy
Lepisma saccharina[1]
Linnaeus, 1758
Ilustracja
Rybik cukrowy (Lepisma saccharina)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

tchawkowce

Gromada

owady

Podgromada

owady bezskrzydłe

Rząd

rybiki

Rodzina

Lepismatidae

Gatunek

rybik cukrowy

Rybik cukrowy (Lepisma saccharina) – gatunek rybika z rodziny Lepismatidae, komensal człowieka.

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Srebrzysty, bezskrzydły owad o długości ok. 13–25 mm. Ma długie, nitkowate czułki. Przy końcu odwłoka rybik ma trzy szczecinki.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Rybiki trafiły do Europy z tropików (stąd ich upodobanie do ciepłych i wilgotnych miejsc). Występują w domach, piekarniach i innych ciepłych i dość wilgotnych pomieszczeniach, w których może znaleźć pożywienie. Rybiki prowadzą nocny tryb życia, nie lubią światła.

Pokarm

[edytuj | edytuj kod]

Pokarm rybika cukrowego stanowią produkty zawierające skrobię i inne polisacharydy: kleje organiczne, resztki ze stołu, cukry, a także martwe owady (owadzi pancerz zawiera chitynę – polisacharyd). Zdolność trawienia celulozy umożliwia rybikom zjadanie papieru. Rybik może przeżyć około roku bez pożywienia[2].

Rozmnażanie

[edytuj | edytuj kod]

Samica składa 2–20 żółtawych jajeczek. Larwa osiąga dojrzałość po czterech wylinkach (ok. 1 roku). Rybik przechodzi przeobrażenie niezupełne. Żyje od dwóch do ośmiu lat[3].

Rybik cukrowy jako szkodnik

[edytuj | edytuj kod]
Książka uszkodzona przez rybika cukrowego

Uważany jest niekiedy za szkodnika, ze względu na spożywanie i niszczenie przez nie przedmiotów, takich jak książki[2]. Jednak, choć są odpowiedzialne za zanieczyszczenie żywności i inne szkody, nie przenoszą chorób[4][5]. Do polujących na rybika cukrowego drapieżników należą skorki pospolite (Forficula auricularia), pareczniki z gatunku Scutigera coleoptrata oraz pająki[6][7].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lepisma saccharina, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Eric Day: Silverfish factsheet, Department of Entomology. [w:] Virginia Cooperative Extension [on-line]. Virginia Polytechnic Institute and State University, Virginia State University, 08-1996. [dostęp 2008-12-25]. (ang.).
  3. Silverfish. insects.tamu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-08)]. w serwisie Texas A&M AgriLife Extension (ang.)
  4. Jackman: Silverfish. [w:] AgriLife [on-line]. 1981. [dostęp 2009-11-20].
  5. Jeffrey Hahn, Kells, Stephen A.: Silverfish and Firebrats. University of Minnesota, 2006. [dostęp 2009-11-27]. (ang.).
  6. Steve, Sr. Jacobs: House Centipedes — Entomology — Penn State University. Pennsylvania State University, January 2006. [dostęp 2009-11-23]. (ang.).
  7. Dave Pehling: Spiders. Washington State University, November 2007. [dostęp 2009-11-23]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]