Seleukos z Seleucji
Seleukos z Seleucji (albo z Babilonii[1]) żyjący i działający w II w. p.n.e. hellenistyczny astronom i filozof z Seleucji w Mezopotamii, Chaldejczyk z pochodzenia[potrzebny przypis]. Zwolennik teorii heliocentrycznej. O Seleukosie wiemy z pism Plutarcha, Strabona i Aetiosa.
Działalność naukowa
Seleukos był zwolennikiem Arystarcha z Samos i jego teorii o obrocie Ziemi wokół Słońca[2][3]. Uważał także, że nie istnieje sfera gwiazd stałych, a wszechświat jest nieskończony[4]. Wg Plutarcha Seleukos wykazał prawdziwość teorii heliocentrycznej, jednak obecnie nie są znane źródła opisujące na czym opierał się jego dowód[5]. Lucio Russo, który dokonał próby rekonstrukcji dowodu, uważa, że astronom wykorzystał zjawisko cykliczności pływów morskich[6]. Seleukos był znanym w starożytności badaczem pływów (za autorytet w tej dziedzinie uważał go Hipparch[7]) – obserwował to zjawisko najprawdopodobniej na Morzu Arabskim. Studiował dobowe zmiany poziomu morza, a także wykazał istnienie rocznego cyklu wahań dobowych pływów syzygijnych[8].
Czasy nowożytne
Informacje o dowodzie Seleukosa przekazane przez Plutarcha, a także niejasna wzmianka o przeciwstawianiu się obrotu Księżyca ruchu wirowemu Ziemi z pism Aetiosa, budziły duże zainteresowanie w czasach Renesansu, zwłaszcza wśród zwolenników teorii heliocentrycznej[9].
- ↑ Tak nazywany jest w: Russo s. 464
- ↑ Russo s. 112
- ↑ Władysław Tatarkiewicz: Historia filozofii. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988. ISBN 83-01-08651-3, t.1: Filozofia starożytna i średniowieczna, s. 60.
- ↑ Russo s. 108
- ↑ Russo s. 332
- ↑ Russo ss. 332-338
- ↑ za Strabonem Geografia: Russo s. 335
- ↑ za Strabonem Geografia: Russo s. 334
- ↑ Russo ss. 385-389
Bibliografia
- Lucio Russo: Zapomniana rewolucja. Grecka myśl naukowa a nauka nowoczesna. Kraków: Universitas, 2005. ISBN 83-242-0451-2.