Tamaryna czarnopłaszczowa
Saguinus nigricollis[1] | |||
(Johann Baptist von Spix, 1823) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Parvordo | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
tamaryna czarnopłaszczowa | ||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
Tamaryna czarnopłaszczowa[3] (Saguinus nigricollis) – gatunek ssaka naczelnego z rodziny pazurkowcowatych (Callithrichidae).
Zasięg występowania
Tamaryna czarnopłaszczowa występuje w zależności od podgatunku[4][3]:
- S. nigricollis nigricollis – tamaryna czarnopłaszczowa – brazylijska część Amazonii, płn. Peru i być może płd.-wsch. Kolumbia
- S. nigricollis graellsi – tamaryna peruwiańska – płd. Kolumbia, płn.-wsch. Ekwador i płn. Peru
- S. nigricollis hernandezi – tamaryna czarnogrzbieta – płd. Kolumbia
Morfologia
Długość ciała 21–25 cm, ogona 31–35 cm; masa ciała 420–500 g[4].
Występowanie
Występuje w lasach pierwotnych i wtórnych południowej Kolumbii i sąsiadujących z nią obszarów Ekwadoru i Brazylii.
Tryb życia
Małpa ta jest typową przedstawicielką rodzaju Saguinus: jest niewielka i ma krótkie, szerokie, słabe lub nawet w ogóle niewyspecjalizowane dłonie z palcami uzbrojonymi w pazury. Sierść pokrywająca koniec jej pyska jest biała, ale skóra pod nią jest ubarwiona, podobnie jak skóra na narządach płciowych. Grupy rodzinne tych tamaryn obejmuje samca, samicę i 1 lub 2 młode. Żyją w ściśle określonym terytorium: samica znakuje gałęzie na granicy takiego rewiru substancjami zapachowymi, wydzielanymi przez gruczoły odbytowe oraz moczem. Podstawowymi składnikami pokarmu są owady, liście i owoce.
Rozmnażanie
Po 140-150 dniach od zapłodnienia samica rodzi 2 młode.
- ↑ Saguinus nigricollis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Saguinus nigricollis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2016-2 (ang.).
- ↑ a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 38. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b A.B. Rylands, R.A. Mittermeier: Family Callitrichidae (Marmosets and Tamarins). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, D.E. Wilson: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 323. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).
Bibliografia
- Ilustrowana Encyklopedia Zwierząt - Warszawa 1997 - Dr Philip Whitfield