Tamaryna czarnopłaszczowa

Tamaryna czarnopłaszczowa
	Saguinus nigricollis
	(Johann Baptist von Spix, 1823)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	naczelne
Podrząd	wyższe naczelne
Infrarząd	małpokształtne
Parvordo	małpy szerokonose
Rodzina	pazurkowcowate
Rodzaj	tamaryna
Gatunek	tamaryna czarnopłaszczowa
Podgatunki
	S. n. nigricollis (Spix, 1823); S. n. graellsi (Jimenez de la Espada, 1870); S. n. hernandezi Hershkovitz, 1982;
	S. n. nigricollis (Spix, 1823); S. n. graellsi (Jimenez de la Espada, 1870); S. n. hernandezi Hershkovitz, 1982;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 21 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Tamaryna czarnopłaszczowa^[3] (Saguinus nigricollis) – gatunek ssaka naczelnego z rodziny pazurkowcowatych (Callithrichidae).

Zasięg występowania

Tamaryna czarnopłaszczowa występuje w zależności od podgatunku^[4]^[3]:

S. nigricollis nigricollis – tamaryna czarnopłaszczowa – brazylijska część Amazonii, płn. Peru i być może płd.-wsch. Kolumbia
S. nigricollis graellsi – tamaryna peruwiańska – płd. Kolumbia, płn.-wsch. Ekwador i płn. Peru
S. nigricollis hernandezi – tamaryna czarnogrzbieta – płd. Kolumbia

Morfologia

Długość ciała 21–25 cm, ogona 31–35 cm; masa ciała 420–500 g^[4].

Występowanie

Występuje w lasach pierwotnych i wtórnych południowej Kolumbii i sąsiadujących z nią obszarów Ekwadoru i Brazylii.

Tryb życia

Małpa ta jest typową przedstawicielką rodzaju Saguinus: jest niewielka i ma krótkie, szerokie, słabe lub nawet w ogóle niewyspecjalizowane dłonie z palcami uzbrojonymi w pazury. Sierść pokrywająca koniec jej pyska jest biała, ale skóra pod nią jest ubarwiona, podobnie jak skóra na narządach płciowych. Grupy rodzinne tych tamaryn obejmuje samca, samicę i 1 lub 2 młode. Żyją w ściśle określonym terytorium: samica znakuje gałęzie na granicy takiego rewiru substancjami zapachowymi, wydzielanymi przez gruczoły odbytowe oraz moczem. Podstawowymi składnikami pokarmu są owady, liście i owoce.

Rozmnażanie

Po 140-150 dniach od zapłodnienia samica rodzi 2 młode.

Przypisy

↑ Saguinus nigricollis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b Saguinus nigricollis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2016-2 (ang.).
↑ ^a ^b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 38. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b A.B. Rylands, R.A. Mittermeier: Family Callitrichidae (Marmosets and Tamarins). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, D.E. Wilson: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 323. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).

Bibliografia

Ilustrowana Encyklopedia Zwierząt - Warszawa 1997 - Dr Philip Whitfield

[itis-1] Saguinus nigricollis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Saguinus nigricollis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2016-2 (ang.).

[Cichocki&inni-3] W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 38. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[hmw3-4] A.B. Rylands, R.A. Mittermeier: Family Callitrichidae (Marmosets and Tamarins). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, D.E. Wilson: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 323. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]