[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Telefonia konwergentna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Net127 (dyskusja | edycje) o 21:38, 23 sty 2007. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Szablon:Linki

Telefonia konwergentna powstała w skutek zintegrowania usług klasycznej telefonii stacjonarnej, nowoczesnej telefonii mobilnej i konwergentnych usług dodatkowych. Obecnie sieci telekomunikacyjne wykorzystywane w przedsiębiorstwach przekształcane są w sieci teleinformatyczne które są podstawą telefonii konwergentnej. Konwergencja to rozwiązanie telekomunikacyjne dzięki któremu użytkownicy są uniezależnieni od sytuacja w której różne systemy telekomunikacji stanowią odrębne media a dane w nich zawarte nie są dostępne z poziomu innych urządzeń. Użytkownik telefonu komórkowego będąc w zasięgu firmowej lub domowej sieci LAN może realizować połączenia tak jak by dzwonił z telefonu stacjonarnego, tym samym wystarczy nam jeden telefon z którego abonent otrzyma pojedynczy rachunek.

Praktyczne rozwiązania usług konwergencji to:

Telefonia konwergentna

Zalety telefonii konwergentnej:

  • Możliwość zredukowania kosztów telekomunikacyjnych danego przedsiębiorstwa - tyczy się to przede wszystkim połączeń stacjonarnych i komórkowych.
  • Realizacja usług na terenie całego kraju, dla wszystkich oddziałów i lokalizacji firmy, tam gdzie ruch ekonomiczny uzasadnia taką inwestycje.
  • Brak problemów dla użytkownika przy zmianie operatora - sposób korzystania z telefonu stacjonarnego a także z numerów wewnętrznych nie ulega zmianie.
  • Łatwość łączenia się telefonów komórkowych z telefonami stacjonarnymi - wystarczy wybrać 3-, 4- bądź 5-cyfrowy numer wewnętrzny. Połączenia w przeciwnej relacji również są uproszczone w ten sam sposób.
  • Możliwość używania w tym samym czasie nowej numeracji - nowa numeracja różnić się będzie jedynie prefiksem, numery wewnętrzne pozostaną bez zmian.

Systemy konwergentnej komunikacji oparte są na modelu architektury MEGACO: Kontrolerach medialnych bram, czyli serwerów sterujących, bramach mediów tzn. zasobów TDM i urządzeniach końcowych. Istnieje również możliwość łączenia z systemami IT za pomocą standardów komunikacyjnych: H.323, SIP, XML, LDAP i innych. Ponieważ bramy medialne posiadają unikalną strukturę można zastosować konfigurację IP lub środowisko IP-TDM. Dzięki wykorzystaniu dowolnej infrastruktury sieciowej klient ma dostęp do nowoczesnych technologii, może wybierać rozwiązania dostosowane do swoich potrzeb i oczekiwanego poziomu ROI.

Bibliografia:

  • Tania telefonia internetowa VoIP, Krzysztof Surgut.
  • Telefony komórkowe, Witold Tomaszewski.