Tiaczów
48°01′N 23°34′E/48,016667 23,566667
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Data założenia |
1329 | ||||
| Prawa miejskie |
1961 | ||||
| Burmistrz |
Iwan Kowacz | ||||
| Wysokość |
216 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 3134 | ||||
| Kod pocztowy |
90500 | ||||
Położenie na mapie obwodu zakarpackiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
| 48°01′N 23°34′E/48,016667 23,566667
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Tiaczów[2] (ukr. Тячів, Tiacziw) - miasto powiatowe w obwodzie zakarpackim na zachodniej Ukrainie (na Zakarpaciu). 8.839 mieszkańców [2012]. Leży w Kotlinie Marmaroskiej, na północnym brzegu Cisy. Lokalny ośrodek przemysłu spożywczego, w okolicy rozwinięte sadownictwo, w szczególności hodowla jabłek. Przez Tiaczów przebiega droga regionalna R03 z Chustu do Rachowa i linia kolejowa z Chustu do Wełykego Byczkiwa.
Tiaczów prawdopodobnie został założony na przełomie I i II tysiąclecia n.e. Pierwsza pisemna wzmianka o miejscowości Thechew pochodzi z 1329 - z przywileju króla Węgier Karola Roberta, podnoszącego Tiaczów wraz z Chustem, Wyszkiwem, Dołhym Polem i Syhotem Marmaroskim do rangi miast królewskich i udzielający mu różnych związanych z tym przywilejów. Przywileje te były potwierdzane w latach 1406, 1453, 1506 i 1551. Tiaczów leżał w komitacie Máramaros. Mieszkańcy miasta brali czynny udział w węgierskich powstaniach antyhabsburskich na początku XVIII wieku. Po upadku powstania na miasto nałożono kontrybucję, spłacaną przez dwa lata. Według spisu ludności z 1910, Tiaczów zamieszkiwało 5,9 tys. ludzi, z czego 4,5 tys. Węgrów, 0,9 tys. Rusinów i 0,4 tys. Niemców. Dane sporządzone na podstawie kryterium językowego nie ukazują jednak istniejącej w mieście społeczności żydowskiej.
Nowa granica po traktacie w Trianon podzieliła miasto na część czechosłowacką na północ od Cisy i południową rumuńską - obecnie wieś Teceu Mic. Pod koniec lutego 1919 w mieście powstała rada robotnicza, ale już pod koniec kwietnia tego roku Tiaczów zajęły wojska rumuńskie, które wkrótce ustąpiły miejsca władzom czechosłowackim. W marcu 1939 miasto zajęły wojska węgierskie, a w 1944 - Armia Czerwona. W 1961 miasto wyłączono z powiatu i stało się odrębną jednostką administracyjną.
Od 5 września 1946 roku zaczęto wydawać gazetę[3].
Nad najnowszymi dziejami miasta zaciążyły katastrofalne powodzie, spowodowane wylewami Cisy: w 1913, w 1937, w 1970, w 1993 i w 1998.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.32
- ↑ Polski egzonim uchwalony na 115. posiedzeniu KSNG.
- ↑ № 2758. «Дружба» // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 - 1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.361
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona. tyachiv.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-21)].
- Druga oficjalna strona. tyachiv.org.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-08-04)].
- Gazetteer
