[go: nahoru, domu]
Przejdź do zawartości

Zygmunt Szacherski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Zygmunt Szacherski edytowana 13:00, 25 lip 2024 przez Martyniakaleksander (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 25 lip 2024, była oparta na tej wersji.
Zygmunt Szacherski
Ilustracja
Starosta Zygmunt Szacherski stoi na trybunie pierwszy od lewej podczas uroczystości w Dolinie (1937)
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1898
Pianów

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 1970
Olsztyn

Starosta powiatu łuckiego
Okres

od 20 września 1933
do 1934

Starosta powiatu dolińskiego
Okres

od grudnia 1934
do końca 1938

Następca

Franciszek Kułakowski

Starosta powiatu brzeskiego
Okres

od początku 1939
do czerwca 1939

Starosta powiatu sanockiego
Okres

od czerwca 1939
do września 1939

Poprzednik

Wojciech Bucior

Następca

–

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)

Zygmunt Mariusz Szacherski (ur. 3 lutego 1898 w majątku Pianów k. Pułtuska, zm. 11 stycznia 1970 w Olsztynie) – starosta w II Rzeczypospolitej, podporucznik kawalerii Wojska Polskiego, powstaniec warszawski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 3 lutego 1898 w majątku Pianów k. Pułtuska[1][2]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. 28 czerwca 1919 został przeniesiony z grupy pułkownika Berbeckiego do Oddziału II Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego[3]. W 1921 został przeniesiony do rezerwy[1]. Został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty[4][5]. W latach 1923–1926 był oficerem rezerwowym 13 pułku piechoty w Pułtusku[6][7]. W lutym 1926 został przeniesiony do korpusu oficerów rezerwy kawalerii i wcielony do 10 Pułku Strzelców Konnych w Łańcucie[8]. W 1934 posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VIII jako oficer „reklamowany na 12 miesięcy” i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Gdynia[9].

Po przejściu do rezerwy zarządzał rodzinnym majątkiem. W 1929 wstąpił do służby publicznej, początkowo w Komisariacie Rządu na m. st. Warszawę, następnie w Urzędzie Wojewódzkim w Warszawie, w latach 1931–1933 w jako naczelnik Wydziału Administracji Rządowej w Komisariacie Rządu w Gdyni[1]. Od 20 września 1933 pełnił urząd starosty powiatu łuckiego[10] (także przez rok 1934[11]). Na tym stanowisku zasiadł w zarządzie założonego w 1933 Towarzystwa Krzewienia Kultury Teatralnej na Wołyniu[12]. Od grudnia 1934 do grudnia 1938 sprawował stanowisko starosty powiatu dolińskiego[1][13], po czym w styczniu 1939 odbyło się jego pożegnanie w Dolinie[14]. Od początku 1939 był starostą powiatu brzeskiego[15]. W czerwcu 1939 przychodząc z Brześcia objął urząd starosty powiatu sanockiego[16]. Latem 1939 stanął na czele Powiatowego Komitetu FON[17]. Posadę starosty sprawował do wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939[18][19][a].

We wrześniu 1939 ewakuował się wraz z sanockim starostwem na wschód i zmierzał do Stanisławowa[19]. W czasie II wojny światowej był kierownikiem Wydziału Wojskowego Administracji Zastępczej ZWZ-AK w Radomiu[1]. Uczestniczył w powstaniu warszawskim[2]. W konspiracji posiadał stopień rotmistrza i używał pseudonimu „Piotr”[2].

Po zakończeniu wojny pracował w Warszawskich Okręgowych Zakładach Młynarskich, następnie Olsztyńskich Okręgowych Zakładach Młynarskich. W sierpniu 1954 został aresztowany i w 1955 skazany na karę 3 lat pozbawienia wolności za walkę z ruchem komunistycznym w okresie międzywojennym, która miał toczyć na stanowiskach administracji[1].

Zmarł 11 stycznia 1970[20]. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Olsztynie (kwatera 25-6-8)[21]. Był żonaty[22][23].

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Według Arnolda Andrunika starosta Szacherski został przeniesiony do Sanoka z Doliny. Arnold Andrunik (red. Krystyna Chowaniec): Zapiski z osobistych przeżyć w czasie II wojny światowej i okupacji. Sanok: Stowarzyszenie Wychowawców „Eleusis” w Sanoku, 2018, s. 7.

Odznaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f Janusz Mierzwa, Słownik biograficzny starostów Drugiej Rzeczypospolitej. Tom 1, wyd. LTW, Łomianki 2018, s. 405–406.
  2. ↑ a b c Zygmunt Szacherski. 1944.pl. [dostęp 2023-01-30].
  3. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 74 z 8 lipca 1919 roku, poz. 2417.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 569.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 507.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 162.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 154.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 25 lutego 1926, s. 63.
  9. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 122, 1001.
  10. ↑ Kronika. Łuck. Nowy starosta łucki. „Wołyń”. Nr 39, s. 7, 24 września 1933. 
    •Ogłoszenie wojewody wołyńskiego. „Wołyński Dziennik Wojewódzki”. Nr 11, s. 135, 1934. 
  11. ↑ Ogłoszenie starosty powiatowego w Łucku. „Wołyński Dziennik Wojewódzki”. Nr 6, s. 59, 1934. 
    •Kronika. Łuck. Posiedzenie Rady Powiatowej w Łucku. „Wołyń”. Nr 51, s. 6, 16 grudnia 1934. 
  12. ↑ Kalendarium. wolaniecom.parafia.info.pl. [dostęp 2015-02-20].
  13. ↑ Ogłoszenie. „Kurier Warszawski”. Nr 55, s. 16, 25 lutego 1936. 
    •Poświęcenie nowego kościoła w Turze Wielkiej. „Wschód”. Nr 17, s. 2, 10 lipca 1936. 
    •Dożynki w Dolinie udały się znakomicie przy udziale wszystkich organizacyj powiatowych. „Wschód”. Nr 27, s. 3, 20 października 1936. 
    •Przysposobienie rolnicze w Dolinie urządziło wystawę prac konkiursowych. „Wschód”. Nr 28, s. 12, 30 października 1936. 
    •Obozy harcerskie w Dolinie Świcy. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”. Nr 1526, s. 2, 17 lipca 1937. 
    •Z życia naszych ziem i kół Z. S. Z. Z powiatu doliniańskiego. Bolechów. „Pobudka”. Nr 20 (49), s. 15, 15 października 1938. 
  14. ↑ Pożegnanie starosty Szacherskiego w Dolinie. „Wschód”. Nr 114, s. 7, 22 stycznia 1939. 
  15. ↑ Zmiany i mianowania w administracji. „Gazeta Lwowska”. Nr 1, s. 2, 3 stycznia 1939. 
  16. ↑ Zmiany personalne na terenie województw lwowskiego i tarnopolskiego. „Gazeta Lwowska”. Nr 139, s. 2, 23 czerwca 1939. 
  17. ↑ Powiat sanocki – dla armii. „Wschód”. Nr 142, s. 7, 6 sierpnia 1939. 
  18. ↑ Edward Zając: VII. Między wojnami. 1. Organizacja terytorialna i polityczna oraz stosunki demograficzne powiatu sanockiego. W: Życie gospodarcze ziemi sanockiej od XVI do XX wieku. Sanok: Stowarzyszenie Inicjowania Przedsiębiorczości, 2004, s. 177. ISBN 83-914224-9-6.
  19. ↑ a b Andrunik 2018 ↓, s. 7.
  20. ↑ Informacja o zmarłych. Szacherski Zygmunt Mariusz. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2017-08-05].
  21. ↑ Zygmunt Szacherski. msipmo.olsztyn.eu. [dostęp 2017-08-05].
  22. ↑ Polski Biały Krzyż w Łucku. „Wołyń”. Nr 50, s. 2, 9 grudnia 1934. 
  23. ↑ Pożegnanie p. starościny Szacherskiej w Dolinie. „Wschód”. Nr 116, s. 3, 5 lutego 1939. 
  24. ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 347 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zygmunt_Szacherski&oldid=74402535”