Świstak ogoniasty
Marmota caudata[1] | |
(Geoffroy, 1844) | |
Świstak ogoniasty | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Gatunek |
świstak ogoniasty |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
Świstak ogoniasty[3] (Marmota caudata), zwany także świstakiem czerwonym – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae), jeden z przedstawicieli rodzaju Marmota[4].
Opis:
- Wielkość: 4–57cm
- Ogon: 18–22cm, czasami nawet do 30cm
Okryty jest długą, gęstą sierścią o barwie czerwonorudej do pomarańczowej; grzbiet czasem bardzo ciemny, prawie czarny. Ogon jest rudy, ale jaśniejszy z wierzchu.
Siedlisko: Piętra alpejskie i subalpejskie, lubi miękką ziemię, w której może łatwo kopać. Występuje w górach Pamiru, Tienszan a także na stepach i zimnych półpustyniach na wschód od Pamiru. W Indiach spotykany w Kaszmirze i Hindukuszu, występuje bardziej na zachód niż świstak himalajski. Zamieszkuje tereny na wysokości od 2400 do 4300 m n.p.m.
Zachowanie: Łatwiej niż inne gatunki świstaków przystosowuje się do środowiska leśnego. Na polanach leśnych kopie nory i żeruje wśród gęstych krzewów, również wykorzystuje powalone pnie jako punkty obserwacyjne. W górach osiedla się tam, gdzie istnieje dostatecznie gruba warstwa ziemi i gdzie stosunkowo wcześnie ustępuje śnieg. Unika nagich skał, usypisk i terenów błotnistych.
Pożywienie: Żywią się głównie liśćmi krzewów i roślin zielonych, przede wszystkim trawą.
Liczebność: Nieznana.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marmota caudata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Marmota caudata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 208. ISBN 978-83-88147-15-9. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Marmota (Marmota) caudata. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 15 października 2011]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia Dzikich Zwierząt- Góry. Warszawa: Świat Książki 1997, ISBN 83-7129-211-2.
- Ssaki W. Serafiński, E. Wielgus- Serafińska; wydawnictwo PWN.