[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Analog 1,2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Analog 1,2
Producent

OBR FSO
PIMOT

Okres produkcji

1982

Miejsce produkcji

Warszawa

Dane techniczne
Typy nadwozia

3-drzwiowy hatchback

Silniki

1,2 l

Napęd

przedni

Dane dodatkowe
Pokrewne

Fiat Ritmo

Analog 1,2prototyp polskiego samochodu osobowego zbudowany na początku lat 80. XX wieku w PIMOT[1]. Auto miało zastąpić Polskiego Fiata 125p.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku wśród opinii publicznej zaczęły pojawiać się sygnały, że Polski Fiat 125p się starzeje oraz że przydałby się jego godny nowocześniejszy następca.

Ośrodek Badawczo Rozwojowy Fabryki Samochodów Osobowych w Warszawie wraz z Przemysłowym Instytutem Motoryzacji rozpoczął prace w 1981 roku nad nowym samochodem, planowym następcą Polskiego Dużego Fiata. Projektowane auto nazwano roboczo Analog 1,2, gdyż jednym z założeń było zastosowanie w podstawowej wersji silnika o pojemności 1,2 l.

W 1982 roku w halach PIMOT-u powstał pierwszy prototypowy egzemplarz. Tak szybkie tempo udało się zyskać dzięki opieraniu się na pojazdach dostępnych już na rynku. Zastosowano m.in. płytę podłogową z Fiata Ritmo wraz z układem przeniesienia napędu i przednim zawieszeniem.

Polscy konstruktorzy zbudowali natomiast karoserię pojazdu oraz inne układy pojazdu. Niestety po pewnym czasie w związku z sytuacją społeczno-polityczną oraz podupadającą gospodarką państwa projekt utknął w martwym punkcie.

Na początku lat 80. popularny telewizyjny program naukowy Sonda na antenie TVP poświęcił dwa odcinki prototypowi samochodu Analog 1,2. Twórcy programu Zdzisław Kamiński i Andrzej Kurek przy współpracy z PIMOT-em szczegółowo przedstawili pojazd oraz jego założenia konstrukcyjne[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sławomir Drążkiewicz: Małolitrażowe samochody popularne FSO. Warszawa: Agencja Wydawnicza CB, 2016, s. 126. ISBN 978-83-7339-164-2.
  2. Tomasz Szczerbicki, Prototyp 1,2. Ten samochód miał zastąpić Polskiego Fiata 125p [online], Interia, 30 maja 2015 [dostęp 2020-03-15] (pol.).