[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Andrzej Jarkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Jarkiewicz
Data urodzenia

7 lutego 1972

Wzrost

191 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1990 Górnik Zabrze 0 (0)
1991 GKS Tychy
1991–1992 Odra Wodzisław Śląski 30 (0[1])
1992–1993 Raków Częstochowa 4 (0[2])
1993–1995 GKS Tychy
1995–1997 Sokół Tychy 17 (0)
1997–1998 Górnik Zabrze 0 (0)
1998–2000 Grunwald Ruda Śląska
2001 Górnik Zabrze 0 (0)
2002 Piast Gliwice 26 (0[3])
2002–2003 Carbo Gliwice
2003–2007 Walka Makoszowy
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Andrzej Jarkiewicz (ur. 7 lutego 1972) – polski piłkarz, grający na pozycji bramkarza. Wychowanek Górnika Zabrze. Niemal przez całą karierę grał w zespołach z województwa śląskiego. W najwyższej klasie ligowej wystąpił w 17 meczach jako zawodnik Sokoła Tychy w latach 1995–1997.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z Zabrza. Pierwsze piłkarskie kroki stawiał w miejscowym Górniku. W zespołach trampkarzy i juniorów doskonalił umiejętności pod kierunkiem trenerów: Szombary, Mika i Knopa[4].

Z czasem zauważył go trener Zdzisław Podedworny i w 1989 roku trafił do kadry pierwszej drużyny. Był na ławce rezerwowych w meczu z Lechem Poznań, przegranym przez zabrzan 0:3. Jednakże trudno było się mu przedostać do pierwszego zespołu. Wtedy jego bramkarzami byli Józef Wandzik i Krystian Sulski. Latem 1990 roku Jarkiewcz przeszedł do III-ligowej drużyny GKS Tychy, gdzie trenerem był Albin Wira. Potem dołączył do II-ligowej Odry Wodzisław, z którą spadł do niższej klasy ligowej[4].

Kolejnym klubem, w którym grał bramkarz, był II-ligowy Raków Częstochowa, gdzie trenerami byli najpierw Władysław Szaryński, a następnie Zbigniew Dobosz. Z częstochowskiego klubu wrócił do GKS-u Tychy[4].

Kolejnym jego klubem stał się Sokół Tychy. 9 września 1995 w barwach tyskiej drużyny zadebiutował w najwyższej klasie ligowej w wygranym meczu z Hutnikiem Kraków 4:3[5]. W 71. minucie na bramce zastąpił Dariusza Płaczkiewicza przy stanie 3:3[6]. Do końca rundy jesiennej rozegrał jeszcze 4 pełne spotkania[5]. W sezonie 1996/1997 wystąpił w 13 meczach. Jego ostatnim występem było przegrane spotkanie 0:3 z Ruchem Chorzów w 22. kolejce[7].

Następnie ponownie znalazł się w Górniku. Tam pełnił rolę zmiennika dla Andrzeja Bledzewskiego, w związku z czym przeniósł się do Piasta Gliwice. Następnie trafił do Carbo Gliwice, z którym grał w III lidze[4].

Karierę piłkarką kończył w klubie Walka Makoszowy, którego był zawodnikiem w latach 2003–2007[8].

Styl i warunki fizyczne

[edytuj | edytuj kod]

W czasie kariery zawodniczej przy wzroście 191 cm ważył ok. 84 kg[8][4]. Swoją karierę oparł na ciągłym wędrowaniu po klubach[4].

Gdybym po pierwszym przyjściu do GKS Tychy dłużej w nim został, moja kariera potoczyłaby się inaczej. Byłem młody, chciałem się szybko wybić, więc wybrałem grę w drugiej lidze[4]

Andrzej Jarkiewicz, 2006

Po zakończeniu kariery

[edytuj | edytuj kod]

W 2011 wystąpił w V turnieju oldboyów Auder Cup im. Alfreda Olka na Stadionie im. Ernesta Pohla w Zabrzu. Ze swoją drużyną, Górnikiem Zabrze, został zwycięzcą rozgrywek, a jego samego wybrano na bramkarza turnieju[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Odra Wodzisław 1991/92, [w:] skladyfutbol.pl [online] [dostęp 2018-06-02] (pol.).
  2. Raków Częstochowa 1992/93, [w:] skladyfutbol.pl [online] [dostęp 2018-06-02] (pol.).
  3. [[bramkarz]]e Piasta [online], Piast Gliwice [dostęp 2018-06-02] (pol.).
  4. a b c d e f g Andrzej Azyan, Wędrówki Andrzeja Jarkiewicza [online], Nasze Miasto – Zabrze, 27 stycznia 2006 [dostęp 2018-06-02] (pol.).
  5. a b Andrzej Jarkiewicz. Sezon 1995/96 [online], 90minut.pl [dostęp 2018-06-02] (pol.).
  6. I liga 1995/1996 - Kolejka 6. Sokół Tychy 4-3 Hutnik Kraków [online], 90minut.pl [dostęp 2018-06-02] (pol.).
  7. Andrzej Jarkiewicz. Sezon 1996/97 [online], 90minut.pl [dostęp 2018-06-02] (pol.).
  8. a b Andrzej Jarkiewicz [online], 90minut.pl [dostęp 2018-06-02] (pol.).
  9. Górnik Zabrze wygrywa turniej oldboyów Auder Cup im. Alfreda Olka [online], Dziennik Zachodni, 19 czerwca 2011 [dostęp 2018-06-02] (pol.).