Kurt Thoma
 Kurt Thoma | |
 Kapitän zur See
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Kurt Thoma (ur. 4 sierpnia 1901 w Staufen im Breisgau, zm. 11 kwietnia 1971 w Oldenburgu) – niemiecki oficer marynarki.
Służba
[edytuj | edytuj kod]1 kwietnia 1921 roku wstąpił do służby w Reichsmarine[1]. Dokładnie rok później otrzymał awans na stopień starszego marynarza (niem. Matrosengefreiter), a 1 kwietnia 1923 roku został awansowany na stopień chorążego marynarki (Fähnrich zur See)[1]. 1 października 1925 roku awansował na stopień podporucznika marynarki (Leutnant zur See), by po blisko dwóch latach (1 lipca 1927 roku) otrzymać stopień porucznika (Oberleutnant zur See)[1]. Kolejny awans nastąpił 1 kwietnia 1933 roku, kiedy to Kurt Thoma otrzymał stopień kapitana marynarki (Kapitänleutnant)[1]. 1 października 1937 roku Thoma, już jako członek Kriegsmarine, został awansowany na stopień komandora podporucznika (Korvettenkapitän)[1]. Od 18 października 1938 roku do 22 marca 1941 roku był dowódcą 2. Flotylli Trałowców (2. Minensuchflottille), uczestnicząc w działaniach zbrojnych II wojny światowej[1][2]. Za swoją działalność 22 listopada 1939 roku otrzymał Krzyż Żelazny II klasy (Eisernes Kreuz II Klasse), zaś 4 maja 1940 roku Krzyż Żelazny I klasy (Eisernes Kreuz I Klasse)[1][3]. Pięć miesięcy później, 6 października 1940 roku został odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego[1][3].
23 marca 1941 roku Kurt Thoma został przeniesiony do sztabu Oberkommando der Marine, początkowo jako referent (do 22 marca 1943 roku), a później szef Wydziału III (23 marca 1943 roku – 25 października 1944 roku)[1]. 1 września 1941 roku otrzymał awans na stopień komandora porucznika (Fregattenkapitän)[1]. 1 listopada 1941 roku został odznaczony włoskim Croce al Merito di Guerra[1][3]. 1 kwietnia 1943 roku awansował na stopień komandora (Kapitän zur See)[1].
26 października 1944 roku Thoma został dowódcą 5 Dywizji Bezpieczeństwa (5. Sicherungsdivision) z siedzibą w Cuxhaven, sprawując tę funkcję do zakończenia działań wojennych (8 maja 1945 roku)[1][4]. Od 20 maja 1945 roku do 2 marca 1946 roku przebywał w alianckiej niewoli[1]. Po wojnie, od 1 lutego 1957 roku do 30 września 1962 roku służył w Bundesmarine[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kurt Thoma. deutsches-marinearchiv.de. [dostęp 2019-11-04]. (niem.).
- Thoma, Otto Kurt. tracesofwar.com. [dostęp 2019-11-04]. (niem.).
- Minensuchflottillen 1 - 7. wlb-stuttgart.de. [dostęp 2019-11-04]. (niem.).
- 5. Sicherungsdivision. wlb-stuttgart.de. [dostęp 2019-11-04]. (niem.).
- Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939-1945. Friedburg, Germany: Podzun-Pallas, 2000. ISBN 3-7909-0284-5.
- Range, Clemens: Die Ritterkreuzträger der Kriegsmarine. Stuttgart, Germany: Motorbuch Verlag, 1974. ISBN 3-87943-355-0.