Life of Agony
 Life of Agony (2014) | |
| Rok założenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Aktywność |
1989–1999, 2002–2012, od 2014 |
| Wydawnictwo | |
| Skład | |
| Mina Caputo Alan Robert Joey Z. Veronica Bellino | |
| Byli członkowie | |
| Whitfield Crane Dan Richardson Eric Chan Mike Palmeri Kenny Pedersen | |
| Strona internetowa | |
Life of Agony (lub LoA) – amerykański zespół hardrockowy założony w 1989 na Brooklynie w Nowym Jorku.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]
Zespół został założony latem 1989 przez wokalistkę Minę Caputo (znaną wtedy jako Keith Caputo), basistę Alana Roberta oraz gitarzystę Joeya Z. Po graniu z kilkoma perkusistami, w końcu przed nagraniem debiutanckiej płyty River Runs Red dla Roadrunner Records zwerbowali Sala Abruscato, perkusistę Type O Negative.
Drugim albumem był bardziej emocjonalny Ugly wydany w 1995. Po trasie promocyjnej z zespołu odszedł Abruscato, a na jego miejsce przyszedł Dan Richardson z Pro-Pain.
Wokalistka Mina Caputo opuściła zespół wraz z wydaniem Soul Searching Sun w 1997. Mina cierpiała wtedy na dysforię płciową i chciała się wyoutować, ale nie miała odwagi[2], dlatego zdecydywała się wtedy odejść i odciąć od wszystkich członków zespołu[3], którzy nie rozumieli wtedy powodów jej odejścia[4].
Opuszczony zespół zagrał trasę z Whitfieldem Cranem, byłym wokalistą Ugly Kid Joe, a następnie wszedł do studia, ale członkowie doszli do wniosku, że nie chcą kontynuować kariery jako Life of Agony. W 1999 postanowili się rozwiązać. W 2000 wydano koncertowy album z występem na Lowlands Festival w 1997.
3 i 4 stycznia 2003 oryginalny skład ponownie połączył się aby zagrać wyprzedane koncerty w Irving Plaza w Nowym Jorku. Oba występy zostały nagrane i wydane na CD/DVD w tym samym roku. Zejście się poskutkowało kilkoma innymi koncertami i występami na europejskich festiwalach, a także nagraniem Broken Valley w 2005, pierwszym nowym materiałem zespołu od 1997.
Life of Agony występowało także wraz z Megadeth, Dream Theater, Fear Factory i innymi w czasie Gigantour w 2005.
22 marca 2014 roku Life of Agony potwierdzili na swojej oficjalnej stronie internetowej, że są ponownie aktywni i zagrali swój pierwszy koncert od czasu ogłoszenia tożsamości płciowej Caputo na Alcatraz Hard Rock & Metal Festival w belgijskim Kortrijk w dniu 8 sierpnia[5].
12 stycznia 2016 roku Life of Agony ogłosiło, że podpisało kontrakt z Napalm Records[6], a 28 kwietnia 2017 roku wydało A Place Where There's No More Pain, swój pierwszy album studyjny wydany po 12 latach przerwy[7]. W grudniu tego samego roku perkusista Abruscato opuścił zespół po raz drugi i został zastąpiony przez Veronicę Bellino. Chociaż żaden oficjalny powód nie został ujawniony, Mina Caputo oskarżyła Abruscato o transfobię i gaslighting jako powód, dla którego został wyrzucony[8], chociaż on sam zaprzeczył tym oskarżeniom[9][10].
W październiku 2019 roku wypuścili album The Sound of Scars uznany przez Loudwire za jeden z „najbardziej oczekiwanych albumów hardrockowych i metalowych tego roku”[11]. Film dokumentalny, również zatytułowany The Sound of Scars, został wydany w 2022 roku przez Cinedigm we współpracy z Raven Banner Entertainment. Film został wyreżyserowany przez Leigh Brooks i zawiera wywiady z członkami zespołu i ich rodzinami. Film zawiera również materiały archiwalne, zdjęcia, archiwalne wywiady i omawia różne momenty z historii zespołu, w tym tranzycję Miny Caputo[12][13]. Część zysków ze sprzedaży biletów na pokaz filmu w wersji reżyserskiej została przekazana na rzecz National Suicide Prevention Lifeline i organizację All Out[14].
Zespół świętował 30. rocznicę wydania swojego pierwszego albumu River Runs Red w 2023 roku światową trasą koncertową[15].
Skład
[edytuj | edytuj kod]- Mina Caputo (wokal, klawisze)
- Alan Robert (gitara basowa, chórki)
- Joey Z. (gitara, chórki)
- Veronica Bellino (perkusja, 2018–teraz)
- Byli członkowie
- Whitfield Crane (wokal, 1997–1998)
- Dan Richardson (perkusja, 1996–1999)
- Eric Chan (perkusja, 1990–1991)
- Mike Palmeri (perkusja, 1991–1992)
- Kenny Pedersen (perkusja, 1989–1990)
- Sal Abruscato (perkusja, 1992–1996, 2002–2012, 2014–2017)
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy studyjne
[edytuj | edytuj kod]- River Runs Red (1993)
- Ugly (1995)
- Soul Searching Sun (1997)
- Broken Valley (2005)
- A Place Where There's No More Pain (2017)
- The Sound of Scars (2019)
Albumy koncertowe
[edytuj | edytuj kod]Kompilacje
[edytuj | edytuj kod]- 1989-1999 (1999)
- The Best of Life of Agony (2003)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Greg Prato: Life of Agony Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2015-07-01]. (ang.).
- ↑ Kory Grow, Life of Agony's Mina Caputo: From Metal Alpha Male to Trans Role Model [online], Rolling Stone, 27 kwietnia 2017 [dostęp 2024-08-12] (ang.).
- ↑ Life Is Proud: Life Of Agony's Mina Caputo: “I don’t like being… [online], Kerrang!, 16 czerwca 2021 [dostęp 2024-08-12] (ang.).
- ↑ Joe DiVitaJoe DiVita, Finding Happiness - Mina Caputo No Longer Living a Life of Agony [online], Loudwire, 14 kwietnia 2021 [dostęp 2024-08-12] (ang.).
- ↑ s, Life Of Agony To Reunite For 'Alcatraz Hard Rock & Metal Festival' This Summer [online], Theprp.com, 22 marca 2014 [dostęp 2024-08-12] (ang.).
- ↑ Blabbermouth, LIFE OF AGONY Signs With NAPALM RECORDS, Announces New Album 'A Place Where There's No More Pain' [online], BLABBERMOUTH.NET, 12 stycznia 2016 [dostęp 2024-08-12] (ang.).
- ↑ Blabbermouth, LIFE OF AGONY's 'A Place Where There's No Pain' To Arrive In April [online], BLABBERMOUTH.NET, 30 grudnia 2016 [dostęp 2024-08-12] (ang.).
- ↑ Mina Caputo allegedly calls out former Life Of Agony bandmate Sal Abruscato for transphobia; Sal responds [online], 28 października 2018.
- ↑ Blabbermouth, Former LIFE OF AGONY Drummer Says MINA CAPUTO Is 'A Really Nasty Person' Who 'Is Not Who She Says She Is' [online], BLABBERMOUTH.NET, 19 lutego 2019 [dostęp 2024-08-12] (ang.).
- ↑ Robert Filipowski, Były perkusista Life Of Agony atakuje Minę Caputo | [online], Teraz Muzyka, 20 lutego 2019 [dostęp 2024-08-12].
- ↑ Joe DiVitaJoe DiVita, 2019's Most Anticipated Hard Rock + Metal Albums [online], Loudwire, 2 października 2018 [dostęp 2024-08-12] (ang.).
- ↑ Peter Keough Globe Correspondent i inni, A band apart; a Band coming apart; a place apart - The Boston Globe [online], BostonGlobe.com [dostęp 2024-08-12] (ang.).
- ↑ Amanda Hatfield, Life of Agony screening new documentary 'The Sound of Scars' [online], 9 marca 2021 (ang.).
- ↑ Joe DiVitaJoe DiVita, Watch Life of Agony's Deeply Personal Documentary Trailer [online], Loudwire, 10 marca 2021 [dostęp 2024-08-12] (ang.).
- ↑ Blabbermouth, LIFE OF AGONY To Celebrate 30th Anniversary Of 'River Runs Red' On January/February 2023 European Tour [online], BLABBERMOUTH.NET, 12 października 2022 [dostęp 2024-08-12] (ang.).