Lubowidz (województwo pomorskie)
wieś | |
Kościół pw. św. Stanisława Kostki | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) |
2 462[2] |
Strefa numeracyjna |
59 |
Kod pocztowy |
84-353[3] |
Tablice rejestracyjne |
GLE |
SIMC |
0748425 |
Położenie na mapie gminy Nowa Wieś Lęborska | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu lęborskiego | |
54°32′32″N 17°48′43″E/54,542222 17,811944[1] |
Lubowidz (niem. Luggenwiese[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, w gminie Nowa Wieś Lęborska.
Wieś nad Jeziorem Lubowidzkim, w pobliżu zawieszonej obecnie linii kolejowej Lębork-Sierakowice-Kartuzy, jest siedzibą sołectwa Lubowidz, w którego skład wchodzą również Ługi, Mosty, Nisko i Rybnik.
Nazwa wsi pochodzi od staropolskiego imienia Lubowid[5].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0748454 | Ługi | przysiółek (do 2023 r.) |
0748490 | Mosty | przysiółek (do 2023 r.) |
0997230 | Nisko | część wsi |
0748431 | Rybnik | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś notowana od roku 1400, początkowo w brzmieniu Lubovese, po czym w roku 1455 już Luggewiese. Polskie brzmienie nazwy w formie Lubowidze pojawia się w roku 1686[8] . Słownik geograficzny Królestwa Polskiego z roku 1884 wymienia wieś „Ługi” alias „Luggewiese”[9].
W pobliżu miejscowości odkryto cmentarzysko kultury wielbarskiej[10] datowane na okres od I do II wieku. Od nazwy miejscowości została nazwana pierwsza faza chronologiczna tej kultury.
Około 2 km na południe od wsi znajduje się nazwane wzniesienie Glinniki.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Według rejestru zabytków NID[11] na listę zabytków wpisany jest kościół filialny pw. św. Stanisława Kostki, 1909, nr rej.: A-1710 z 29.06.2000.[12]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70462
- ↑ Polska w Liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2023-11-24] (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 682 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ M. Karaś, O staropolskich imionach dwuczłonowych zachowanych w nazwach miejscowych, [w:] Onomastica, r. II, z. 2, Wrocław 1956.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ Kazimierz Rymut ↓.
- ↑ Ługi, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 804 .
- ↑ Oxford - Wielka Historia Świata. Cywilizacje Europy. Anglia - Słowianie. Cywilizacje Australii i Oceanii. Papuasi. T. 13. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 48. ISBN 83-7425-368-1.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 60 [dostęp 2020-03-15] .
- ↑ Kościół filialny w Lubowidzu. [dostęp 2020-03-16].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe Polski: historia, pochodzenie, zmiany - praca zbiorowa pod redakcją Kazimierza Rymuta [T. 1-6 i 9]. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN. ISBN 83-85579-29-X.