Nigel Rogers
| Imię i nazwisko |
Nigel David Rogers |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Zespoły | |
| Studio der frühen Musik, Chiaroscuro | |
Nigel David Rogers[1][2] (ur. 21 marca 1935 w Wellington w hrabstwie Shropshire[1][2], zm. 19 stycznia 2022[3][4]) – brytyjski śpiewak, tenor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował w King’s College w Cambridge (1953–1956), w Rzymie (1959) i Mediolanie (1958–1959) oraz u Gerharda Hüscha w Hochschule für Musik w Monachium (1959–1964)[1][2]. W 1961 roku nawiązał współpracę z monachijskim zespołem Thomasa Binkleya Studio der frühen Musik, z którym dokonał wielu nagrań muzyki dawnej[1][2]. W późniejszym okresie zajął się wykonawstwem i studiami nad muzyką baroku[1][2], ceniony był jako wykonawca głównych partii w dziełach Claudio Monteverdiego[1]. W 1977 roku wystąpił na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej w operze Georga Friedricha Händla Teseo[1]. Od 1978 roku wykładał w Royal College of Music w Londynie[1][2]. W 1979 roku założył własny zespół Chiaroscuro, specjalizujący się w wykonawstwie muzyki okresu baroku[1][2].
Współpracował m.in. z Jacobem Lindbergiem i Jordim Savallem[1]. Dokonał licznych nagrań płytowych z utworami m.in. Johna Dowlanda, Claudio Monteverdiego, Heinricha Schütza, J.S. Bacha i Henry’ego Purcella[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 45. ISBN 978-83-224-0837-7.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3026. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ David Fallows: Nigel Rogers obituary. theguardian.com, 2022-03-06. [dostęp 2022-06-10]. (ang.).
- ↑ Nigel Rogers, British tenor who became an expert on the Italian Baroque, especially Monteverdi – obituary. telegraph.co.uk, 2022-01-31. [dostęp 2022-06-10]. (ang.).