[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Nikołaj Mikłucho-Makłaj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Nikołajewicz Mikłucho-Makłaj w 1880 roku

Nikołaj Nikołajewicz Mikłucho-Makłaj (ros. Николай Николаевич Миклухо-Маклай, ur. 5 lipca?/17 lipca 1846, zm. 2 kwietnia?/14 kwietnia 1888 w Sankt Petersburgu) – rosyjski[1] etnolog, antropolog i biolog.

Urodził się pod Nowogrodem jako syn inżyniera budowlanego, pracującego przy linii kolejowej Moskwa-Sankt Petersburg. Jego matką była Polka, Katarzyna Bekker, której trzej bracia (a jego wujowie) brali udział w powstaniu styczniowym. Uczył się w szkole w Sankt Petersburgu i studiował na uniwersytecie w tym mieście. Następnie odbył podróż naukową po Europie. Zaprzyjaźnił się z Antonem Dohrnem, z którym współpracował przy utworzeniu stacji zoologicznej w Mesynie.

18 lipca 1878 na pokładzie szkunera Witiaź przybył do Sydney. W Australii wysunął projekt budowy stacji biologicznej, zbudowanej według projektu Johna Kirkpatricka na Watsons Bay[2]. Odbył podróż do północno-wschodnią Nową Gwineę. Ożenił się z Margaret-Emmą Robertson, córką premiera Nowej Południowej Walii Johna Robertsona. W 1887 roku opuścił Australię[3]. Jego stan zdrowia jednak pogorszył się i w wieku 42 lat zmarł z powodu nierozpoznanego wcześniej guza mózgu, mimo opieki lekarskiej ze strony Siergieja Botkina. Został pochowany na cmentarzu w Wołkowie, wolą uczonego było pozostawienie czaszki w zakładzie anatomii Akademii Medyko-Chirurgicznej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The Life and Work of Nikolai Miklouho-Maclay (1846-1888)
  2. A.K. Ogloblin, „Commemorating N.N. Miklukho-Maclay (Recent Russian publications)” W: Perspectives on the Bird's Head of Irian Jaya, Indonesia: Proceedings of the Conference, ss. 487-502. 1998. ISBN 90-420-0644-7
  3. PDF. [dostęp 2007-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-31)].