[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

San H27B

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
San H27B
Ilustracja
Autobus z lewej to San H25 lub H27
Dane ogólne
Producent

SFA

Lata produkcji

1964–1967

Miejsce produkcji

 Polska, Sanok

Dane techniczne
Typy nadwozia

Wysokopodłogowy autobus miejski klasy MIDI

Układ drzwi

2-0-2

Liczba drzwi

2

Wysokość podłogi

800 mm

Silniki

S53, 5650 cm³

Moc silników

73,6 kW (100 KM)

Skrzynia biegów

mechaniczna

Liczba przełożeń

5

Długość

9320 mm

Szerokość

2500 mm

Wysokość

2950 mm

Masa własna

5800 kg

Masa całkowita

9400 kg

Rozstaw osi

4550 mm

Wnętrze
Liczba miejsc ogółem

50

Liczba miejsc siedzących

33

Informacje dodatkowe
ABS

Nie

ASR

Nie

EBS

Nie

ESP

Nie

Klimatyzacja

Nie

San H27Bautobus miejski produkowany w latach 1964-1967 przez polską firmę SFA. Pojazd ten był kontynuacją autobusu San H01B i modernizacją modelu San H25B.

Historia modelu

[edytuj | edytuj kod]

Modernizacja autobusów o konstrukcji samonośnej San H25B nastąpiła w połowie 1964 roku. Uruchomiono produkcję modelu miejskiego San H27B oraz jego odmiany międzymiastowej San H27A. Wyposażono je w rzędowy, 6-cylindrowy silnik o zapłonie samoczynnym typu S53 o pojemności skokowej 5650 cm³ i mocy maksymalnej 73,6 kW (100 KM) produkowany przez FSC Star ze Starachowic. Celem tego kroku było ograniczenie kosztów eksploatacji. Niestety, silnik S53 był jednostką niedopracowaną. Miał bardzo trudne rozruchy, przedwcześnie wchodził w obszar dymienia, nie osiągał zakładanej mocy. Przysparzał wiele problemów eksploatacyjnych. W nadwoziu autobusu trzy przednie oraz tylne szyby zostały zastąpione dwoma giętymi szybami oddzielonymi od siebie słupkiem. Wprowadzono również okna boczne z szybami przesuwnymi (w miejsce uchylnych) w górnej części, łatwo wyjmowane okno bezpieczeństwa. Wentylacja wnętrza autobusu została poprawiona poprzez zastąpienie ośmiu małych dachowych otworów wentylacyjnych dwoma dużymi, które miały przezroczyste pokrywy. W celu ułatwienia obsługi i napraw pojazdu poszerzono przednią pokrywę silnika. W układzie hamulcowym zastosowano pneumatyczny nadciśnieniowy mechanizm wspomagający hamulce.

Autobusy serii "San H25" i "H27" były produkowane równolegle w wersjach międzymiastowych i miejskich. Wadą wszystkich Sanów z samonośnymi nadwoziami była stosunkowo niska trwałość nadwozia. Było to spowodowane małą odpornością na korozję ich cienkościennej struktury nośnej. W 1967 roku zaprzestano produkcji autobusów o nadwoziach samonośnych, wprowadzając w ich następcy, modelu San H100, konstrukcję ramową.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]