[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Szachowe mecze pretendentów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mecze pretendentów FIDE stanowiły trzeci i najwyższy szczebel eliminacji (po turniejach strefowych i międzystrefowych) wyłaniających przeciwnika dla mistrza świata w szachach (jedyny wyjątek miał miejsce w roku 1996, gdy finałowy mecz pretendentów był zarazem spotkaniem o mistrzostwo świata).

Mecze pretendentów

[edytuj | edytuj kod]

Projekt regulaminu meczów, które zastąpiły turnieje pretendentów począwszy od szóstego cyklu rozgrywek, powstał w wyniku wniosku federacji szachowej USA na Kongresie FIDE w Sztokholmie w roku 1962. Wniosek ten był w prostej linii realizacją pomysłu Bobby Fischera, który nie widział sensu uczestnictwa w turniejach pretendentów, w których połowę (lub więcej) zawodników stanowili reprezentanci ZSRR (według amerykańskiego arcymistrza zawodnicy radzieccy szybko remisowali pojedynki między sobą, dzięki czemu zapewniali sobie dodatkowe dni wolne w tych długich i wyczerpujących turniejach, natomiast przeciwko niemu grali z pełnym zaangażowaniem).

Przez dwadzieścia lat formuła meczów była niezmienna. Brało w nich udział po 8 zawodników: 6 najlepszych z turnieju międzystrefowego (w przypadku dwóch turniejów – po 3, a w przypadku trzech – po 2 najlepszych z każdego turnieju) oraz 2 uczestników poprzedniego finałowego meczu pretendentów (ewentualnie ustępujący mistrz świata).

Pierwsze zmiany w regulaminie pojawiły się w roku 1985, wprowadzono wówczas pośrednią eliminację w postaci turnieju pretendentów, który wyłonił tylko 4 zawodników biorących udział w meczach pretendentów, zaś najlepszy z tej czwórki spotkał się w meczu finałowym z wicemistrzem świata Anatolijem Karpowem. Również kolejne cykle przyniosły duże modyfikacje – w XIV w I rundzie spotkań rozegrano 7 meczów (9 zawodników z turniejów międzystrefowych, 4 ćwierćfinalistów poprzedniej edycji meczów pretendentów oraz 1 zawodnik wyznaczony przez organizatora). Ósemkę ćwierćfinalistów uzupełnił wicemistrz świata Anatolij Karpow. W XV cyklu w I rundzie ponownie rozegrano 7 spotkań, a wśród uczestników było 11 najlepszych z turnieju międzystrefowego oraz 3 półfinalistów poprzedniego cyklu. W II rundzie stawkę ponownie uzupełnił Anatolij Karpow. Ostatni turniej (cykl XVI), przed gruntowną zmianą zasad wyłaniania mistrza w szachach, był wyjątkowy z powodu wyeliminowania z rozgrywek Garriego Kasparowa i Nigela Shorta, którzy rozegrali w roku 1993 mecz o mistrzostwo świata PCA. W tym turnieju, w I rundzie rozegrano tylko 6 spotkań, w których wystąpiło 10 szachistów z turnieju międzystrefowego oraz 2 uczestników meczów półfinałowych poprzedniej edycji). W II rundzie rozegrano tylko 3 spotkania, a dopiero w rundzie III trójkę zwycięzców spotkań ćwierćfinałowych uzupełnił Anatolij Karpow. Cykl ten był również wyjątkowy z tego względu, iż zwycięzcy meczów półfinałowych grali od razu o tytuł mistrza świata.

Konkurencyjne dla FIDE Stowarzyszenie Zawodowych Szachistów PCA zorganizowało tylko jeden cykl wyłaniający swojego mistrza świata: ósemka ćwierćfinalistów składała się z 7 najlepszych zawodników z turnieju międzystrefowego oraz wicemistrza świata PCA (Nigel Short). Kolejnych edycji nie udało się rozegrać z powodu rozpadu tej federacji w roku 1995.

W latach 1998, 1999, 2000, 2002 i 2004 pięciu kolejnych mistrzów świata wyłaniano w odrębnych turniejach (z udziałem min. 64 zawodników), w ramach których rozgrywano mecze systemem pucharowym, natomiast w roku 2005 rozegrano tzw. turniej unifikacyjny w San Luis, w którym zwyciężył Weselin Topałow. Do odrębnych meczów pretendentów powrócono w 2007 roku.

Cykl 1964-66 (B. Spasski)

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
1965Ryga
Borys Spasski6
1965 – Ryga
Paul Keres4
Borys Spasski
1965 – Moskwa
Jefim Geller
Jefim Geller
1965 – Tbilisi
Wasilij Smysłow
Borys Spasski7
1965 – Bled
Michaił Tal4
Michaił Tal
1965 – Bled
Węgry Lajos Portisch
Michaił Tal
1965 – Bled
Dania Bent Larsen
Dania Bent Larsen
Borislav Ivkov

Cykl 1967-69 (B.Spasski)

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
1968Suchumi
Borys Spasski
1968 – Malmö
Jefim Geller
Borys Spasski
1968 – Poreč
Dania Bent Larsen
Dania Bent Larsen
1968 – Kijów
Węgry Lajos Portisch
Borys Spasski
1968 – Amsterdam
Wiktor Korcznoj
Wiktor Korcznoj
1968 – Moskwa
Stany Zjednoczone Samuel Reshevsky
Wiktor Korcznoj
1968 – Belgrad
Michaił Tal
Michaił Tal
Svetozar Gligorić

Cykl 1970-72 (B.Fischer)

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
1971Vancouver
Stany Zjednoczone Bobby Fischer6
1971 – Denver
Mark Tajmanow0
Stany Zjednoczone Bobby Fischer6
1971 – Las Palmas
Dania Bent Larsen0
Dania Bent Larsen
1971 – Buenos Aires
Wolfgang Uhlmann
Stany Zjednoczone Bobby Fischer
1971 – Sewilla
Tigran Petrosjan
Tigran Petrosjan4
1971 – Moskwa
Niemcy Robert Hübner3
Tigran Petrosjan
1971 – Moskwa
Wiktor Korcznoj
Wiktor Korcznoj
Jefim Geller

Cykl 1973–75 (A.Karpow)

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
1974Moskwa
Anatolij Karpow
1974 – Leningrad
Lew Poługajewski
Anatolij Karpow7
1974 – San Juan
Borys Spasski4
Borys Spasski
1974 – Moskwa
Stany Zjednoczone Robert Byrne
Anatolij Karpow12½
1974 – Augusta
Wiktor Korcznoj11½
Wiktor Korcznoj
1974 – Odessa
Brazylia Henrique Mecking
Wiktor Korcznoj
1974 – Palma de Mallorca
Tigran Petrosjan
Tigran Petrosjan7
Węgry Lajos Portisch6

Cykl 1976-78 (W.Korcznoj)

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
1977Lukka
Szwajcaria Wiktor Korcznoj
1977 – Evian
Tigran Petrosjan
Szwajcaria Wiktor Korcznoj
1977 – Lucerna
Lew Poługajewski
Lew Poługajewski
1977 – Belgrad
Brazylia Henrique Mecking
Szwajcaria Wiktor Korcznoj10½
1977 – Reykjavik
Borys Spasski
Borys Spasski
1977 – Genewa
Czechosłowacja Vlastimil Hort
Borys Spasski
1977 – Rotterdam
Węgry Lajos Portisch
Węgry Lajos Portisch
Dania Bent Larsen

Cykl 1979-81 (W.Korcznoj)

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
1980Velden
Szwajcaria Wiktor Korcznoj
1980 – Buenos Aires
Tigran Petrosjan
Szwajcaria Wiktor Korcznoj
1980 – Ałma-Ata
Lew Poługajewski
Lew Poługajewski
1980 – Merano
Michaił Tal
Szwajcaria Wiktor Korcznoj
1980 – Bad Lauterberg
Niemcy Robert Hübner
Niemcy Robert Hübner
1980 – Abano Terme
Węgry András Adorján
Niemcy Robert Hübner
1980 – Meksyk
Węgry Lajos Portisch
Węgry Lajos Portisch7
Borys Spasski7

Cykl 1982-84 (G.Kasparow)

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
1983Moskwa
Garri Kasparow6
1983 – Londyn
Aleksander Bielawski3
Garri Kasparow7
1983 – Bad Kissingen
Szwajcaria Wiktor Korcznoj4
Szwajcaria Wiktor Korcznoj6
1984Wilno
Węgry Lajos Portisch3
Garri Kasparow
1983 – Velden
Wasilij Smysłow
Wasilij Smysłow7
1983 – Londyn
Niemcy Robert Hübner7
Wasilij Smysłow
1983 – Alicante
Węgry Zoltán Ribli
Węgry Zoltán Ribli6
Filipiny Eugenio Torre4

Cykl 1985-87 (A.Karpow)

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
Anatolij Karpow
Anatolij Karpow
1987Linares
Anatolij Karpow
1986Mińsk
Andriej Sokołow
Andriej Sokołow6
1986 – Ryga
Rafael Waganian2
Andriej Sokołow
1986 – Tilburg
Artur Jusupow
Artur Jusupow6
Holandia Jan Timman3

Cykl 1988-90 (A.Karpow)

[edytuj | edytuj kod]
1/8 finałuĆwierćfinałPółfinałFinał
Anatolij Karpow
1989Seattle
Anatolij Karpow
1988Saint John
Islandia Johann Hjartarson
Islandia Johann Hjartarson
1989 – Londyn
Szwajcaria Wiktor Korcznoj
Anatolij Karpow
1988 – Saint John
Artur Jusupow
Artur Jusupow
1989 – Québec
Jaan Ehlvest
Artur Jusupow5
1988 – Saint John
Kanada Kevin Spraggett4
Kanada Kevin Spraggett
1990Kuala Lumpur
Andriej Sokołow
Anatolij Karpow
1988 – Saint John
Holandia Jan Timman
Holandia Jan Timman
1989 – Antwerpia
Walerij Sałow
Holandia Jan Timman
1988 – Saint John
Węgry Lajos Portisch
Węgry Lajos Portisch
1989 – Londyn
Rafael Waganian
Holandia Jan Timman
1988 – Saint John
Anglia Jonathan Speelman
Anglia Jonathan Speelman4
1989 – Londyn
Stany Zjednoczone Yasser Seirawan1
Anglia Jonathan Speelman
1988 – Saint John
Anglia Nigel Short
Anglia Nigel Short
Węgry Gyula Sax

Cykl 1991-93 (N.Short)

[edytuj | edytuj kod]
1/8 finałuĆwierćfinałPółfinałFinał
1991Londyn
Anglia Nigel Short
1991 – Bruksela
Anglia Jonathan Speelman
Anglia Nigel Short5
1991 – Sarajewo
Białoruś Borys Gelfand3
Białoruś Borys Gelfand
1992Linares
Predrag Nikolić
Anglia Nigel Short6
Rosja Anatolij Karpow4
Rosja Anatolij Karpow
1991 – Bruksela
Rosja Anatolij Karpow
1991 – Madras
Indie Viswanathan Anand
Indie Viswanathan Anand
1993Madryt
Rosja Aleksiej Driejew
Anglia Nigel Short
1991 – Sarajewo
Holandia Jan Timman
Holandia Jan Timman
1991 – Bruksela
Niemcy Robert Hübner
Holandia Jan Timman
1991 – Wijk aan Zee
Szwajcaria Wiktor Korcznoj
Szwajcaria Wiktor Korcznoj
1992 – Linares
Węgry Gyula Sax
Holandia Jan Timman6
1991 – Wijk aan Zee
Rosja Artur Jusupow4
Rosja Artur Jusupow
1991 – Bruksela
Rosja Siergiej Dołmatow
Rosja Artur Jusupow
1991 – Ryga
Ukraina Wasilij Iwanczuk
Ukraina Wasilij Iwanczuk
Izrael Leonid Judasin½

Cykl 1994-96 (A.Karpow)

[edytuj | edytuj kod]
1/8 finałuĆwierćfinałPółfinałFinał
Rosja Anatolij Karpow
Rosja Anatolij Karpow
1995 – Hyderabad
Rosja Anatolij Karpow6
1994Wijk aan Zee
Białoruś Borys Gelfand3
Białoruś Borys Gelfand5
1994 – Hyderabad
Anglia Michael Adams3
Białoruś Borys Gelfand
1994 – Wijk aan Zee
Rosja Władimir Kramnik
Rosja Władimir Kramnik
1996Elista
Mecz o mistrzostwo świata
Izrael Leonid Judasin
Rosja Anatolij Karpow10½
1994 – Wijk aan Zee
Stany Zjednoczone Gata Kamski
Stany Zjednoczone Gata Kamski
1994 – Hyderabad
Holandia Paul van der Sterren
Stany Zjednoczone Gata Kamski6
1994 – Wijk aan Zee
Indie Viswanathan Anand4
Indie Viswanathan Anand
1995 – Hyderabad
Niemcy Artur Jusupow
Stany Zjednoczone Gata Kamski
1994 – Wijk aan Zee
Rosja Walerij Sałow
Rosja Walerij Sałow5
1994 – Hyderabad
Rosja Aleksandr Chalifman1
Rosja Walerij Sałow
1994 – Wijk aan Zee
Holandia Jan Timman
Holandia Jan Timman
Francja Joël Lautier

Cykl 2005-07

[edytuj | edytuj kod]

Elista, 26 maja14 czerwca 2007
sędzia główny: Andrzej Filipowicz
strona internetowa: globalchess.eu
zwycięzcy ćwierćfinałów (najlepsza czwórka) awansują do turnieju o mistrzostwo świata w Meksyku[1]
mecze złożone z 6 partii, w przypadku remisu (3-3) następują dogrywki:

  • złożona z 4 partii tempem 25 minut+10 sek. na posunięcie
  • następnie (przy wyniku 5-5) złożona z 2 partii tempem 5 minut+10 sek. na posunięcie
  • w przypadku kolejnego remisu (6-6) jedna partia błyskawiczna, w której białe otrzymują 6 minut i aby awansować muszą wygrać, natomiast czarne – 5 minut i do awansu wystarcza im remis

uwaga: w turnieju rozegrano tylko dwie rundy, nie rozgrywano dalszych w celu wyłonienia zwycięzcy
do mistrzostw świata 2007 awansowali: Lewon Aronian, Péter Lékó, Borys Gelfand i Aleksandr Griszczuk

I runda II runda
 Armenia Lewon Aronian
 Norwegia Magnus Carlsen
7
5
 Armenia Lewon Aronian
 Hiszpania Aleksiej Szyrow

 Hiszpania Aleksiej Szyrow
 Anglia Michael Adams

 Węgry Péter Lékó
 Turcja Michaił Gurewicz

 ½
 Węgry Péter Lékó
 Rosja Jewgienij Bariejew

 Rosja Jewgienij Bariejew
 Węgry Judit Polgár

 Rosja Aleksandr Griszczuk
 Rosja Władimir Małachow

 Rosja Aleksandr Griszczuk
 Rosja Siergiej Rublewski

 Rosja Siergiej Rublewski
 Ukraina Rusłan Ponomariow

 Izrael Borys Gelfand
 Uzbekistan Rustam Kasimdżanow

 Izrael Borys Gelfand
 Stany Zjednoczone Gata Kamski

 Stany Zjednoczone Gata Kamski
 Francja Étienne Bacrot

 ½

Cykl 2009-12 (B.Gelfand)

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
Bułgaria Weselin Topałow
Stany Zjednoczone Gata Kamski
Stany Zjednoczone Gata Kamski4
Izrael Borys Gelfand6
Izrael Borys Gelfand
Azerbejdżan Szachrijar Mammedjarow
Izrael Borys Gelfand
Rosja Aleksandr Griszczuk
Armenia Lewon Aronjan
Rosja Aleksandr Griszczuk
Rosja Aleksandr Griszczuk
Rosja Władimir Kramnik
Rosja Władimir Kramnik
Azerbejdżan Tejmur Radżabow

Mecze pretendentów PCA

[edytuj | edytuj kod]

Cykl 1994-95 (V.Anand)

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
1994Nowy Jork
Indie Viswanathan Anand5
1994 – Linares
Ukraina Oleg Romaniszyn2
Indie Viswanathan Anand
1994 – Nowy Jork
Anglia Michael Adams
Anglia Michael Adams
1995Las Palmas
Rosja Siergiej Tiwiakow
Indie Viswanathan Anand
1994 – Nowy Jork
Stany Zjednoczone Gata Kamski
Stany Zjednoczone Gata Kamski
1994 – Linares
Rosja Władimir Kramnik
Stany Zjednoczone Gata Kamski
1994 – Nowy Jork
Anglia Nigel Short
Anglia Nigel Short
Stany Zjednoczone Boris Gulko

Mecze pretendentek

[edytuj | edytuj kod]

Cykl 1971-72 (A.Kusznir)

[edytuj | edytuj kod]
PółfinałFinał
1971Mińsk
Ałła Kusznir
1971 – Kisłowodzk
Tatiana Zatułowska
Ałła Kusznir
1971 – Bladel
Nana Aleksandrija
Nana Aleksandrija
Milunka Lazarević

Cykl 1973–75 (N.Aleksandrija)

[edytuj | edytuj kod]
PółfinałFinał
1974Ryga
Nana Aleksandrija
1975 – Moskwa
Marta Lityńska
Nana Aleksandrija9
1974 – Kisłowodzk
Irina Lewitina8
Irina Lewitina
Walentyna Kozłowska

Cykl 1976-78 (M.Cziburdanidze)

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
1977 – Tbilisi
Maia Cziburdanidze
1977 – Tallinn
Nana Aleksandrija
Maia Cziburdanidze
1977 – Sofia
Jelena Achmyłowska
Jelena Achmyłowska
1978 – Bad Kissingen
Bułgaria Tatiana Lemaczko
Maia Cziburdanidze
1977 – Dortmund
Izrael Ałła Kusznir
Izrael Ałła Kusznir6
1977 – Berlin Zachodni
Irina Lewitina3
Izrael Ałła Kusznir
1977 – Soczi
Jelena Fatalibekowa
Jelena Fatalibekowa6
Walentyna Kozłowska2

Cykl 1979-81 (N.Aleksandrija)

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
1980 – Kisłowodzk
Nana Aleksandrija
1980 – Wilno
Jelena Achmyłowska
Nana Aleksandrija7
1980 – Odessa
Marta Lityńska5
Marta Lityńska
1981 – Tbilisi
Bułgaria Tatiana Lemaczko
Nana Aleksandrija
1980 – Donji Milanovac
Nana Ioseliani
Nana Ioseliani6
1980 – Tbilisi
Węgry Zsuzsa Verőci3
Nana Ioseliani7
1980 – Tbilisi
Nona Gaprindaszwili7
Nona Gaprindaszwili6
Nino Gurieli3

Cykl 1982-84 (I.Lewitina)

[edytuj | edytuj kod]
ĆwierćfinałPółfinałFinał
1983 – Lwów
Irina Lewitina6
1983 – Dubna
Nona Gaprindaszwili4
Irina Lewitina
1983 – Alicante
Nana Aleksandrija
Nana Aleksandrija
1984 – Soczi
Szwajcaria Tatiana Lemaczko
Irina Lewitina7
1983 – Bad Kissingen
Lidija Semenowa5
Lidija Semenowa
1983 – Soczi
Rumunia Margareta Muresan
Lidija Semenowa
1983 – Velden
Nana Ioseliani
Nana Ioseliani6
Liu Shilan3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]