Przewłoka (rejon brasławski)
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu witebskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
55°43′05″N 27°05′08″E/55,718056 27,085556 |
Przewłoka – dawna wieś[1][2]. Tereny, na których była położona, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Plusy.
Dawna nazwa wsi to Perewołoka.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W czasach zaborów wieś leżała w granicach Imperium Rosyjskiego[3].
W latach 1921–1945 zaścianek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim[4] (od 1926 w województwie wileńskim[5]), w powiecie brasławskim, w gminie Plusy[6].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 20 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Były tu 4 budynki mieszkalne[6]. W 1931 w 6 domach zamieszkiwało 20 osób[1].
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Plusach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Plusach[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 11 .
- ↑ Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, Pas 26, Słup 43, Warszawa 1932
- ↑ Przewłoka, wieś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Krasnogórka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 523 .
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 11 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1260 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Przewłoka, wieś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Krasnogórka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 523 .