[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Pyrrholaemus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pyrrholaemus[1]
Gould, 1841[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – pustkowik plamkowany (P. sagittatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

buszówkowate

Podrodzina

buszówki

Rodzaj

Pyrrholaemus

Typ nomenklatoryczny

Pyrrholaemus brunneus Gould, 1841

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Pyrrholaemusrodzaj ptaków z podrodziny buszówek (Acanthizinae) w obrębie rodziny buszówkowatych (Acanthizidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj ten obejmuje gatunki występujące w Australii[7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała: 10–12 cm, masa ciała: 12–13 g[8].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1841 roku angielski zoolog John Gould na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[2]. Gatunkiem typowym jest pustkowik rdzawogardły (Pyrrholaemus brunneus).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Pyrrholaemus (Pyrrholoemus): gr. πυρρος purrhos „kolor płomienny, czerwony”, od πυρ pur, πυρος puros „ogień”; λαιμος laimos „gardło”[9].
  • Chthonicola (Chtonicola): gr. χθων khthōn, χθονος khthonos „ziemia, grunt”; łac. -cola „mieszkaniec”, od colere „mieszkać”[10]. Typ nomenklatoryczny: Anthus minimus Vigors & Horsfield, 1827 (= Sylvia sagittata Latham, 1801).
  • Senurus: etymologia niejasna, Reichenbach nie podał znaczenia nazwy rodzajowej[11]. Typ nomenklatoryczny: Sylvia sagittata Latham, 1801.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[7][12]:

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Pyrrholaemus Gould, 1841.
  2. Niepoprawna późniejsza pisownia Chthonicola Gould, 1847.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pyrrholaemus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b J. Gould. Descriptions of new Birds from Australia. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 8, s. 173, 1840. (ang.). 
  3. J. Gould. Descriptions of New Species of Australian Birds. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 15, s. 35, 1847. (ang.). 
  4. H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. lix. (niem.).
  5. G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British Museum. London: The Trustees, 1855, s. 37. (ang.).
  6. A. Reichenow: Die Vögel; Handbuch der systematischen Ornithologie. Cz. 2. F. Enke: Stuttgart, 1914, s. 531. (niem.).
  7. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Bristlebirds, pardalotes, Australasian warblers [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-05-31] (ang.).
  8. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Thornbills and Allies (Acanthizidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, [1], DOI10.2173/bow.acanth2.01 [dostęp 2023-05-31] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  9. The Key to Scientific Names, Pyrrholaemus [dostęp 2023-05-31].
  10. The Key to Scientific Names, Chthonicola [dostęp 2023-05-31].
  11. The Key to Scientific Names, Senurus [dostęp 2023-05-31].
  12. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko, Podrodzina: Acanthizinae Bonaparte, 1854 - buszówki (wersja: 2021-10-03), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2023-05-31].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).