[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Doxepine/brudnopis2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Flutamid
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C11H11F3N2O3

Masa molowa

276,21185 g/mol

Wygląd

jasnożółty, krystaliczny proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

13311-84-7

PubChem

3397

DrugBank

DB00499

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

L 02 BB 01

Flutamid (łac. flutamidum) - organiczny związek chemiczny, pochodna fenylopropanamidu. Substancja o silnym działaniu antyandrogennym o budowie niesteroidowej, stosowana jako lek w hormonoterapii raka gruczołu krokowego. Flutamid wiąże się z receptorami androgenowymi znajdującymi się na powierzchni komórek gruczołu krokowego, co uniemożliwia przyłączanie do nich cząsteczek testosteronu i dihydrotestosteronu. Efektem tego jest zahamowanie wzrostu i podziałów komórkowych komórek gruczołu krokowego. W badaniach klinicznych flutamid, w połączeniu z agonistami hormonu uwalniającego hormon luteinizujący, powodował znamienne wydłużenie czasu przeżycia w porównaniu z samym tylko agonistą LHRH[4].

Mechanizm działania

[edytuj | edytuj kod]

Receptory androgenowe należą do rodziny receptorów steroidowych. Znajdują się one przede wszystkim na powierzchni komórek gruczołu krokowego. Po połączeniu z odpowiednim ligandem (dihydrotestosteronem - DHT) zmianie ulega ich konformacja przestrzenna, dzięki czemu zyskują zdolność do przemieszczania się wgłąb komórki i do aktywacji wielu genów (funkcjonują jako czynniki transkrypcyjne). Flutamid łączy się z receptorem androgenowym, zapobiegając tym samym

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f ScienceDirect – xPharm: The Comprehensive Pharmacology Reference Home Page. [dostęp 2009-11-27]. – wersja pdf (strony 6261-5)
  2. a b Sean C. Sweetman: Martindale: The Complete Drug Reference, 36th Edition. Pharmaceutical Press, s. 725. ISBN 978-0-85369-840-1.
  3. a b Wg ChemSpider. 2010-03-21. [dostęp 2010-03-16]. (ang.).
  4. R. Raina, G. Pahalajani, A. Agarwal, C. Zippe. Long-term effectiveness of luteinizing hormone-releasing hormone agonist or antiandrogen monotherapy in elderly men with localized prostate cancer (T1-2): a retrospective study.. „Asian J Androl”. 9 (2), s. 253-8, Mar 2007. DOI: 10.1111/j.1745-7262.2007.00074.x. PMID: 17334592. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]