[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Sutan/Anna węgierska (księżna Halicza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Węgierska
Ilustracja
Zamek w Haliczu
Księżna Halicza
Okres

od 1243
do 1262

Jako żona

Rościsława Michajłowicza
(Rurykowicza)

Dane biograficzne
Dynastia

Arpadowie

Data urodzenia

1226

Data śmierci

ok. 1274/1285

Ojciec

Bela IV

Matka

Maria Laskarina

Mąż

Rościsław Michajłowicz
od 1243
do 1262

Dzieci

Béla
Michał
Kunegunda
Gryfina
Małgorzata


Anna węgierska, księżna Halicza , węg. Anna magyar hercegnő, ukr. Анна Угорська, ros. Анна Венгерская (ur. 1226, zm. ok. 1274/1285), druga córka Beli IV, króla Węgier i Marii Laskariny, córki Teodora I Laskarysa cesarza Nicei.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Była siostrą trzech świętych: Kingi, Małgorzaty i błogosławionej Jolenty. Kolejne rodzeństwo to Stefan V, król Węgier i Elżbiety, księżna Bawarii.

Jej dziadkami ze strony ojca byli Andrzej II, król Węgier i Gertruda z Meranii, siostra Agnieszka z Meranii.

Jej dziadkami ze strony matki byli Teodor I Laskarys, cesarz nicejski i Anna Angelina.[1]

Małżeństwo

[edytuj | edytuj kod]

W 1243 roku Anna wyszła za mąż za Rościsława Michajłowicza, księcia halickiego. Rościsław nie mógł wzmocnić swoich rządów w Haliczu, więc udał się na dwór króla Béli IV Węgier i tam poślubił Annę. Anna zawsze była ulubioną córką jej ojca. Pozwolił jej na coraz większy wpływ na siebie. W swojej ostatniej woli Béla powierzył swoją córkę i swoich spadkobierców zięciowi Anny, Przemysłowi Ottokarowi II, królowi Czech, ponieważ nie ufał swemu najstarszemu synowi, Stefanowi. Michał odziedziczył po ojcu część Bośni. Król Béla IV, dokonawszy tych przydziałów wnuczkom, postanowił dokonać dalszych zmian na swoich peryferyjnych terytoriach i wyznaczył Slawonię, Dalmację i Chorwację, które do tej pory były we władaniu jego następcą, przyszłego Stefana V, młodszemu synowi o imieniu Béla.

Stefan był wściekły i natychmiast zbuntował się przeciwko ojcu; podczas toczącej się wojny Anna i jej syn, Béla z Macsó, trzymali stronę Béli IV.[2] Ojciec i Stefan zawarli pokój 5 grudnia 1262 roku zgodnie z pokojem królestwo zostało podzielone; Stefan przejmował terytoria na wschód od Dunaju jako Młodszy Król. Po pokoju Stefan V zajmował dobra, które synowie Anny odziedziczyli po ojcu we wschodniej części królestwa (dawne posiadłości królewskie w powiecie Bereg i zamku Füzér). Anna złożyła formalną skargę na jej brata do papieża Urbana IV, ale Młodszy Król ich nie zwrócił.

Anna zamieszkała na dworze królewskim swojego zięcia w Czechach. Ottokar poślubił córkę Anny Kunegundę w 1261 roku i zostali rodzicami Wacława II. Mąż Anny, Rościsław zmarł w 1262 roku. Po śmierci męża Rościsława w 1262 roku, Anna, która pozostała wdową, wróciła do swoich rodziców i przeniosła się z dziećmi na dwór ojca.

Nie wiadomo, kiedy Anna zmarła, ale prawdopodobnie około roku 1274 lub 1285.

Potomstwo Anny i Rościsława

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Tibor, Almási. A tizenharmadik század története. Szeged: Pannonica Kiadó (2000). ISBN 963-8469-96-X

Gyula, Kristó. Az Árpád-kor háborúi. Debrecen: Zrínyi Kiadó (1986). ISBN 963-326-348-4

Iván, Bertényi. Az Árpád-ház királyai – Nemzeti dinasztiánk három évszázada. Budapest: Officina Kiadó (2009). ISBN 978-963-9705-63-0

Bokor József (szerk.). Anna címszó, A Pallas nagy lexikona. Arcanum: FolioNET (1893–1897, 1998.). ISBN 963-85923-2-X. [dostęp: 2018-01-05]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ancestors of Anne Arpad
  2. Kristó, Pál; Makk, Ferenc. Korai magyar történeti lexikon (9-14. század). (węg.) [Wczesny węgierski historyczny leksykon (IX-XIV w.).]
  3. Zsoldos, Attila (2007), Családi ügy - IV. Béla és István ifjabb király viszálya az 1260-as években (Konflikt Beli IV i Młodego Króla Stefana w latach 60. XIII w.), História - MTA Történettudományi Intézete, Budapest, ISBN 978-963-9627-15-4

Kategoria:Urodzeni w 1226 Kategoria:Arpadowie Kategoria:Węgierskie księżniczki Kategoria:Nieznana data śmierci Kategoria:Rurykowicze