[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Pytek125/brudnopis/Jean Thurel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean Thurel w wieku 89 lat

Jean Thurel (lub Jean Theurel; ur. 6 września 1698 w Orain, Burgundia, zm. 10 marca 1807 w Tours[1]) strzelec w armii francuskiej znany z niezwykle długiej kariery, która w pułku Touraine trwała ponad 90 lat. Brał udział w 1747 w oblężeniu Bergen op Zoom, w którym siły francuskie pod dowództwem hrabiego de Lowendal pokonały holenderskie siły pod dowództwem gubernatora generalnego Cronströma.

Kariera wojskowa

[edytuj | edytuj kod]

Thurel urodził się w Orain, w Burgundii. Do wojska wstąpił jako siedemnastolatek, 17 września 1716. Został przydzielony do pułku de Touraine, w którym służył nieprzerwanie przez ponad 90 lat za panowania Ludwika XV, Ludwika XVI, Republiki i Cesarstwa.

Dwukrotnie został ciężko ranny w bitwie. Pierwszy raz w 1733 r. podczas oblężenia Kehl został postrzelony w klatkę piersiową z muszkietu. W bitwie pod Minden w 1759 roku otrzymał siedem cięć mieczem, w tym sześć w głowę. Trzech z jego braci zginęło w 1745 roku w bitwie pod Fontenoy. Również jeden z synów Thurela był żołnierzem, zginął w bitwie pod Saintes u wybrzeży Dominiki w kwietniu 1782 roku podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych.

Thurel był zdyscyplinowanym żołnierzem piechoty liniowej, tylko raz w ciągu całej swojej kariery został upomniany. Stało się to po oblężeniu Bergen, które odbyło się w 1747 roku podczas wojny o sukcesję austriacką, gdy wojska francuskie zajmowały cytadelę. Powodem ostrzeżenia było to, że mimo zamknięcia fortecy, Thurel wspiął się na mury, by mieć lepszą pozycję strzelecką. Inny przykład dyscypliny Thurela i jego sprawności fizycznej miał miejsce w 1787 roku, kiedy jego pułk otrzymał rozkaz marszu na wybrzeże w celu zaokrętowania się na okrętach francuskiej marynarki wojennej. Z powodu zaawansowanego wieku otrzymał możliwość podróżowania powozem; 88-letni wówczas Thurel odrzucił jednak tę ofertę i przeszedł cały dystans na piechotę, stwierdzając, że nigdy wcześniej nie podróżował powozem i nie miał również zamiaru zrobić tego w owym czasie. Jego skromność widoczna była w stanowczych odmowach otrzymania awansu; przez całą karierę pozostał zwykłym strzelcem.

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Order Legii Honorowej przyznany Thurelowi przez Napoleona Bonaparte w 1804

W dniu 8 listopada 1787 Thurel został przedstawiony na dworze królewskim w Wersalu. 33-letni król Francji Ludwik XVI zwrócił się do 88-letniego żołnierza Thurela z szacunkiem jako „ojciec” i zapytał, czy Thurel wolałby otrzymać (Order św. Ludwika), czy medalion Des Deux Épées medal w uznaniu za okres służby wojskowej od 1764 do 1788. Thurel zdecydował się otrzymać jeden z trzech Des Medaillon Deux Épées, pod warunkiem, że sam król dołączy medal do munduru. Król przyznał również Thurelowi emeryturę w wysokości 300 liwrów.

W dniu 26 października 1804 roku w wieku 106 Thurel stał się jednym z pierwszych odbiorców nowo powstałego (Orderu Legii Honorowej), najwyższego odznaczenia we Francji. Cesarz Napoleon I, także nagrodził zasłużonego żołnierza 1200 franków. Później został mianowany "żołnierzem najstarszym w Europie". Pozostał zdrowy na ciele i duchu przez całe życie bardzo długie życie. Zmarł w Tours w dniu 10 marca 1807 roku w wieku 108 lat po krótkiej chorobie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Base Léonore. [dostęp 2013-07-22].

Wskazówki bibliograficzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Lucien Decombe, Jean Thurel : épisode du séjour à Rennes du régiment de Touraine 1788, vol. tome XIV, Rennes, Société archéologique du département d'Ille-et-Vilaine, 1880.


Kategoria:Francuscy wojskowi Kategoria:Kawalerowie Legii Honorowej Kategoria:Francuscy stulatkowie Kategoria:Urodzeni w 1698 Kategoria:Zmarli w 1807