Wikipedysta:Zmechowiec 75/Brudnopis2/Waldemar Trochimiuk
 płk dypl. Waldemar Trochimiuk | |
 pułkownik dypl. rez.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
10 czerwca 1957 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1976–2006 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
• dowódca plutonu więcej patrz tekst |
| Późniejsza praca |
• burmistrz Przasnysza |
| Odznaczenia | |
    
| |
Waldemar Marek Trochimiuk (ur. 10 czerwca w 1957 w Siedlcach)[1][2] – pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego; dowódca 20 Ośrodka Szkolenia Specjalistów Radioelektroniki (1998–2002); dowódca 2 Przasnyskiego Ośrodka Radioelektronicznego (2003–2006).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Waldemar Trochimuk jako syn Mariana urodził się w Siedlcach 10 czerwca 1957[3]. Ukończył szkołę podstawową i średnią w Mińsku Mazowieckim, gdzie mieszkał przez 20 lat[3]. We wrześniu 1976 podjął studia w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu, które ukończył w 1980 uzyskując dyplom inżyniera – dowódcy[3]. W sierpniu tego roku był promowany na pierwszy stopień oficerski – podporucznika. W październiku 1980 został skierowany służbowo do Przasnysza, gdzie objął stanowisko dowódcy plutonu w 2 pułku rozpoznania radioelektronicznego[3]. W 1984 podjął studia w Akademii Sztabu Generalnego[4] i po jej ukończeniu w 1987 powrócił do służby w 2 pułku rozpoznania radioelektronicznego, gdzie pełnił obowiązki na kolejnych stanowiskach służbowych[5].
W 1998 objął funkcję dowódcy 20 Ośrodka Szkolenia Specjalistów Radioelektroniki w Przasnyszu[6]. 1 stycznia 2003 na mocy decyzji nr Pf-93/ Org/P5 Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 października 2002 na bazie 2 pułku radioelektronicznego oraz 20 Przasnyskiego Ośrodka Szkolenia Specjalistów Radioelektroniki rozpoczął funkcjonowanie 2 Ośrodek Radioelektroniczny, którego został dowódcą, jednocześnie będąc dowódcą garnizonu Przasnysz[7][8]. 25 kwietnia 2003 został mu wręczony w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Aleksandra Kwaśniewskiego sztandar przez zastępcę szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego gen. bryg. Tadeusza Bałachowicza ufundowany zgodnie z tradycją przez społeczeństwo powiatu przasnyskiego[9][10]. W dniu 1 czerwca 2005 jako dowódca 2 Ośrodka Radioelektronicznego[11] został podporządkowany Dowództwu Wojsk Lądowych[12]. 10 sierpnia 2005 podczas uroczystości z okazji Święta Wojska Polskiego jako dowódca jednostki był organizatorem wizyty w garnizonie Przasnysz biskupa polowego Wojska Polskiego gen. bryg. Tadeusza Płoskiego[13]. W styczniu 2006 po 30 latach służby zakończył pełnienie zawodowej służby wojskowej w 2 Ośrodku Radioelektronicznym[14][15] i został przeniesiony do rezerwy[3][6].
Awanse
[edytuj | edytuj kod]podporucznik – 1980[3]
(...)
pułkownik – 2000
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi – 2003[1]
- Brązowy Krzyż Zasługi – 1999[16]
- Odznaka pamiątkowa 20 Ośrodka Szkolenia Specjalistów Radioelektroniki – 1998 (ex officio)
- Odznaka pamiątkowa 2 Ośrodka Radioelektronicznego – 2003 (ex officio)
- Wojskowa Odznaka Sprawności Fizycznej I stopnia – 1980
i inne
Działalność po zakończeniu służby (2006–2023)
[edytuj | edytuj kod]W listopadzie 2006 został burmistrzem Przasnysza, którym był przez trzy kadencje do 2018[17]. 20 października 2009 prokurator IPN uznał go, wbrew jego oświadczeniu lustracyjnemu (złożył je w 2008[18]), tajnym współpracownikiem Wojskowych Służb Wewnętrznych, czyli instytucji kontrwywiadu wojskowego[19][4] i złożył do sądu wniosek o wszczęcie postępowania lustracyjnego wobec niego jako burmistrza Przasnysza[4]. Jego postępowanie lustracyjne przebiegało w latach 2009–2023[20][21][18]. W 2015 bez powodzenia kandydował z listy PO do Sejm RP w wyborach parlamentarnych[22][23].
W listopadzie 2018 został wicestarostą powiatu przasnyskiego[17]. 21 marca 2019 Sąd Apelacyjny w Białymstoku, w trwającej od 2009 rozprawy lustracyjnej – orzekł, że lustrowany złożył zgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne[18]. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku został zaskarżony kasacją przez Prokuratora Generalnego Zbigniewa Ziobro, po czym Sąd Najwyższy uchylił poprzedni wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w Białymstoku[18]. 7 lutego 2023 na podstawie prawomocnego orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Białymstoku, Rada Powiatu Przasnyskiego odwołała go z funkcji wicestarosty Przasnyskiego zwalniając z pełnienia dotychczasowych obowiązków[24]. W jego rozprawie lustracyjnej jeden skład Sądu Okręgowego w Warszawie wydał orzeczenie dla niego jako nie korzystne, dwa składy sędziowskie Sądu Okręgowego w Warszawie wydały orzeczenia korzystne dla niego, Sąd Apelacyjny dwukrotnie orzekał na jego korzyść, a za trzecim razem, w zmienionym składzie, orzekł przeciwko niemu i pozbawił go stanowisk publicznych[19][4][25]. Złożył w 2023 kasację do Sądu Najwyższego zapowiadając, że w razie porażki złoży skargę do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu[25].
Odznaczenia i wyróżnienia (2006–2023)
[edytuj | edytuj kod]- Statuetka „Przaśnik” – 2006[26]
- Złota Odznaka Honorowa Okręgowego Związku Piłki Nożnej – 2012[27]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej – 2014[28]
- Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego – 2015[29]
- Brązowy medal za wybitne osiągnięcia w rozwoju piłki nożnej – 2017[30]
- Medal „Zasłużony dla Szpitala w Przasnyszu” – 2017[31]
- tytuł „Lider Sportowej Polski” – 2018[32]
- Złoty Krzyż Honorowy Związku Piłsudczyków RP – 2022[33]
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Żona Izabela. Ma syna i córkę. Jego zainteresowania to, m.in. piłka nożna (jest prezesem ciechanowsko-ostrołęckiego okręgowego Związku Piłki Nożnej[34], był członkiem komisji rewizyjnej Polskiego Związku Piłki Nożnej[35]) i gołębie pocztowe[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b M.P. z 2003 r. nr 52, poz. 826.
- ↑ Wojskowa Komenda Uzupełnień w Ostrołęce 1975-1990. inwentarz.ipn.gov.pl. [dostęp 2023-11-01].
- ↑ a b c d e f g Urodzony aby dowodzić. to.com.pl. [dostęp 2023-10-29].
- ↑ a b c d Burmistrz z wojskowej specjednostki. radiomaryja.pl. [dostęp 2023-10-29].
- ↑ Tygodnik Przasnyski 39 (211) z 27 września 2012 r., s. 3.
- ↑ a b Chorzępa 2003 ↓, s. 13.
- ↑ Zostanie jednostka w Przasnyszu. to.com.pl. [dostęp 2023-10-29].
- ↑ Komorowski 2005 ↓, s. 266.
- ↑ Chorzępa 2003 ↓, s. 4.
- ↑ Sztandar 2. Przasnyskiego Ośrodka Radioelektronicznego. 2orel.wp.mil.pl. [dostęp 2023-10-31].
- ↑ Trochę historii jednostki. to.com.pl. [dostęp 2023-11-02].
- ↑ Historia i Tradycje 2 Przasnyskiego Ośrodka Radioelektronicznego. 2orel.wp.mil.pl. [dostęp 2023-10-31].
- ↑ Biały jeździec na koniu. to.com.pl. [dostęp 2023-11-02].
- ↑ Komorowski 2007 ↓, s. 21.
- ↑ Rys Historyczny. jednostki-wojskowe.pl2. [dostęp 2023-10-31].
- ↑ M.P. z 1999 r. nr 14, poz. 191.
- ↑ a b Trochimiuk stracił stanowisko. Nie jest już wicestarostą przasnyskim, złożył niezgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne. ciechanow.cozadzien.pl. [dostęp 2023-11-03].
- ↑ a b c d Waldemar Trochimiuk: wyrok jest prawomocny, ale nie wyczerpuje wszystkich możliwości odwoławczych. infoprzasnysz.com. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ a b Absurdy lustracyjnej kazuistyki. naszdziennik.pl. [dostęp 2023-11-03].
- ↑ Tygodnik Przasnyski 44 (216) z 31 października 2012 r., s. 3.
- ↑ Tygodnik Przasnyski 15 (237) z 11 kwietnia 2013 r., s. 5.
- ↑ Portal Samorzadowy. portalsamorzadowy.pl. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ Lustrowany burmistrz chce być posłem PO. niezalezna.pl. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ Paweł Mostowy nowym Wicestarostą Powiatu Przasnyskiego. samorzad.gov.pl. [dostęp 2023-10-29].
- ↑ a b Wyrok sądu: Waldemar Trochimiuk kłamcą lustracyjnym. Został skreślony. przegladsportowy.onet.pl. [dostęp 2023-10-29].
- ↑ TPZP. tpzp.xip.pl. [dostęp 2023-10-31].
- ↑ Odznaczeni i wyróżnieni. sportsiedlce.pl. [dostęp 2023-10-31].
- ↑ Burmistrz Przasnysza odznaczony medalem. infoprzasnysz.com. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ Burmistrz Przasnysza Waldemar Trochimiuk uhonorowany odznaką za zasługi dla samorządu terytorialnego. przasnysz.um.gov.pl. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ Komunikat Zarządu PZPN IX/2017 z dnia 21 września 2017 roku
- ↑ Jubileuszu 15-lecia. szpitalprzasnysz.pl. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ Miasto Przasnysz. Portal Samorządowy. przasnysz.um.gov.pl. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ Uroczyste odsłonięcie tablicy poświęconej żołnierzom POW. Wręczono odznaczenia i awanse. infoprzasnysz.com. [dostęp 2023-11-01].
- ↑ Waldemar Trochimiuk prezesem Ciechanowsko – Ostrołęckiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej. infoprzasnysz.com. [dostęp 2023-10-29].
- ↑ Zbigniew Bartnik członkiem zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej. lublin.wyborcza.pl. [dostęp 2023-10-30].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jarosław Chorzępa: Tradycje Niepodległościowe na Północnym Mazowszu w XIX i XX WIEKU. Przasnysz: TPZP, 2003, s. 4;13. ISBN 83-917719-1-2.
- Krzysztof Komorowski (red.), Kronika Wojska Polskiego 2004, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2005, s. 266, ISSN 1734-2317.
- Krzysztof Komorowski (red.), Kronika Wojska Polskiego 2006, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2007, s. 21, ISSN 1734-2317.
- Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 1999, 2003.
- strona internetowa 2 ORel.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- płk Waldemar Trochimiuk – fotografia (2005) (1)
- Burmistrz Waldemar Trochimiuk – fotografia (2018) (2)
- Wicestarosta Waldemar Trochimiuk – fotografia (2022) (3)
- 2 Ośrodek Radioelektroniczny – prezentacja (2023) (4)
Kategoria:Urodzeni w 1957 Kategoria:Ludzie urodzeni w Siedlcach Kategoria:Absolwenci Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności Kategoria:Absolwenci Akademii Sztabu Generalnego Kategoria:Pułkownicy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej Kategoria:Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi Kategoria:Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi Kategoria:Ludzie związani z Siedlcami Kategoria:Ludzie związani z Mińskiem Mazowieckim Kategoria:Wojskowi związani z Warszawą Kategoria:Ludzie związani z Przasnyszem