[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Tyson Gay

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tyson Gay
Ilustracja
Tyson Gay podczas mityngu w 2007 w Indianapolis
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1982
Lexington

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
złoto Osaka 2007 bieg na 100 m
złoto Osaka 2007 bieg na 200 m
złoto Osaka 2007 sztafeta 4 x 100 m
srebro Berlin 2009 bieg na 100 m
IAAF World Relays
złoto Nassau 2015 sztafeta 4 × 100 m

Tyson Gay (ur. 9 sierpnia 1982 w Lexington) – amerykański lekkoatleta, sprinter, mistrz świata: w biegu na 100 m, biegu na 200 m, sztafecie 4 x 100 m. Trzykrotny uczestnik igrzysk olimpijskich (2008, 2012, 2016).

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku uzyskując czas 9,85 s zdobył złoty medal w Osace na 100 m. Podczas Mistrzostw Świata w Osace faworytem tej konkurencji był Asafa Powell, lecz dzięki temu, że Jamajczyk "spalił się psychicznie", gdy Amerykanin go dogonił, Gay wygrał. Powell w okresie przygotowawczym był kilka razy kontuzjowany, stąd też nie zaprezentował się dobrze na tych mistrzostwach. Natomiast na 200 m Gay odniósł pewne zwycięstwo wynikiem 19,76 s, który do 2009 r. był rekordem mistrzostw. Dwa dni później odniósł kolejne zwycięstwo. Tym razem w sztafecie 4 x 100 m. Drużyna USA uzyskała najlepszy wynik roku – 37,78 s. Gay tym samym okazał się królem sprintu Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 2007 wywożąc z Osaki 3 złote medale na dystansach sprinterskich. Dzięki tak udanemu sezonowi Gay został laureatem wielu prestiżowych nagród, m.in. został wybrany lekkoatletą roku przez IAAF oraz prestiżowy miesięcznik Track & Field News.

W roku igrzysk w Pekinie, podczas mistrzostw kraju poprawił rekord USA czasem 9,77s. Później jednak doznał kontuzji i Gay przez jakiś czas przebywał na leczeniu w Niemczech. Na Igrzyskach dotarł do półfinału gdzie zajął piąte miejsce i odpadł z rywalizacji.

Amerykanin nie obronił żadnego z trzech złotych medali mistrzostw świata, zdobył jednak srebro w biegu na 100 metrów, gdzie przegrał jedynie z bijącym po raz kolejny rekord świata JamajczykiemUsainem Boltem. W tym biegu Gay pobił rekord USA wynikiem 9,71, który to poprawił o 2 setne sekundy podczas wrześniowego mityngu w Szanghaju.

16 maja w Manchesterze przebiegł dystans 200 metrów po prostej w czasie 19,41[1]. Zwycięzca łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2010 w biegu na 100 metrów[2].

Z powodu kontuzji, której nabawił się podczas mistrzostw Stanów Zjednoczonych, nie wystąpił na przełomie sierpnia i września w światowym czempionacie w Daegu w Korei Południowej[3].

Amerykanin nie startował na igrzyskach olimpijskich w Londynie na 200 metrów – skupił się na dwukrotnie krótszym dystansie[4]. W olimpijskim finale na 100 metrów zajął 4. miejsce z czasem 9,80. Kilka dni później wszedł w skład amerykańskiej sztafety 4 x 100 metrów, która ze na względu substancje dopingujące w organizmie Gaya została zdyskwalifikowana, mimo iż w biegu zajęła drugie miejsce.

Podczas czerwcowych mistrzostw Stanów Zjednoczonych przebiegł dystans 100 metrów w czasie 9,75 i został liderem list światowych. Na dwa razy dłuższym dystansie plasował się w tabelach tuż za Usainem Boltem. W lipcu poinformował media, że majowy test antydopingowy poza zawodami dał wynik pozytywny, a on sam rezygnuje ze startu na mistrzostwach świata w Moskwie[5][6][7].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

16 października 2016 roku jego 15-letnia córka Trinity Gay została postrzelona w szyję przed restauracją, a następnie przewieziona do szpitala i zmarła przed godz. 5:00 miejscowego czasu[8].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzostwa Świata Miasto Data Konkurencja Wynik Miejsce
Osaka 2007 Osaka 26 sierpnia 2007 Bieg na 100 m 9,84 s 1 miejsce
Osaka 2007 Osaka 30 sierpnia 2007 Bieg na 200 m 19,76 s 1 miejsce
Osaka 2007 Osaka 1 września 2007 sztafeta 4 x 100 m 37,78 s 1 miejsce
Berlin 2009 Berlin 16 sierpnia 2009 Bieg na 100 m 9,71 s 2 miejsce

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja Czas Wiatr Miejsce Data
100 m 9,69 +2,0 m/s Szanghaj, Chiny 20 września 2009
200 m 19,58 +1,3 m/s Nowy Jork, Stany Zjednoczone 30 maja 2009

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gay clocks 19.41 on straight 200m in Manchester. iaaf.org. [dostęp 2010-05-16]. (ang.).
  2. Piotr Małachowski i 30 zwycięzców Diamentowej Ligi. Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. [dostęp 2010-08-28]. (pol.).
  3. Gay nie pobiegnie [online], eurosport.pl [dostęp 2011-06-25] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-28] (pol.).
  4. Londyn 2012. Gay rezygnuje z 200 metrów [online], Sport.pl [dostęp 2012-04-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-10] (pol.).
  5. Robert Pałuba, Wpadka dopingowa Tysona Gaya, Amerykanin nie wystąpi na MŚ [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2013-07-15] (pol.).
  6. Известный американский спринтер провалил допинг-тест. ruvr.ru, 2013-07-14. [dostęp 2013-07-26]. (ros.).
  7. Тайсон Гэй уличён в употреблении допинга. vesti.ru, 2013-07-27. [dostęp 2013-07-27]. (ros.).
  8. Zastrzelono córkę słynnego sprintera. tvn24.pl. [dostęp 2016-10-17].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]