[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Yamaha V-max

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yamaha V-max
Ilustracja
Producent

Yamaha

Klasa

Muscle bike

Okres produkcji

1985-2007

Miejsce produkcji

 Japonia

Napęd
Silnik

V4

Pojemność

1198 cm³

Moc

145/106 przy 8500

Moment obrotowy

102 Nm przy 3000 obr./min

Skrzynia biegów

5 stopniowa sekwencyjna

Ogumienie
Opona przednia

110/90-18

Opona tylna

150/90-15

Wymiary i masa
Wysokość siedzenia

765 mm

Masa własna

283 kg

Pojemność baku

12 l +3 l (rezerwa)

Inne
Następca

Yamaha V-max 1700

Yamaha V-maxjapoński motocykl produkowany przez Yamaha Motor Company w latach 1985-2006.

W konstrukcji silnika tego motocykla zastosowano system V-boost, który powyżej 5750 obr./min napełnia pojedynczą komorę spalania wykorzystując dwa gaźniki przez otwarcie dodatkowych przepustnic umieszczonych pomiędzy kanałami dolotowymi. Przepustnice otwierane są automatycznie za pomocą serwomechanizmu elektrycznego, co powoduje nagły wzrost mocy.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy prototyp V-maxa został zaprezentowany w Las Vegas w październiku 1984 roku. Produkcja została rozpoczęta w 1985 r. z przeznaczeniem na rynek amerykański. W Europie premiera odbyła się rok później, natomiast na japońskim rynku pojawił się dopiero w 1990 roku. Vmax zaprojektowany został na wzór potężnych amerykańskich motocykli Hot rod, wyposażonych w silnik V8. Był to sposób Yamahy na pozyskanie tego segmentu rynku. Nowoczesny i tańszy motocykl z silnikiem V4, dorównujący osiągami Hot rodom mógł brać udział w wyścigach Drag Racers, które w tym czasie zostały uznane w Stanach Zjednoczonych za dyscyplinę sportu.

Krytyka

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy model tego motocykla (produkowany do roku 2006) krytykowany jest za zbyt słabe hamulce w stosunku do swojej mocy i zbyt miękkie zawieszenie powodujące niestabilne zachowanie podczas brania zakrętów przy dużych prędkościach[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Yamaha V-Max. [dostęp 2012-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-04)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • „Motocykl” (2/2012), Wydawnictwo Motor-Presse Polska Sp. z o.o., Wrocław 2012, s. 44–52, ISSN 1230-767X.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]