[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Zygmunt Latoszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Latoszewski
Ilustracja
Zygmunt Latoszewski (1933)
Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1902
Poznań

Data i miejsce śmierci

18 stycznia 1995
Warszawa

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent, pedagog, reżyser

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Złoty Krzyż Zasługi Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Oficer Orderu Korony (Belgia)

Zygmunt Latoszewski (ur. 26 kwietnia 1902 w Poznaniu, zm. 18 stycznia 1995 w Warszawie) – polski dyrygent, dyrektor i kierownik artystyczny teatru, reżyser, pedagog, muzykolog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Wincentego[1] (ur. 1873)[2]. W wieku szkolnym (1912–1917) śpiewał w chórze prowadzonym przez ks. Wacława Gieburowskiego[3]. Był uczniem poznańskiego Gimnazjum św. Marii Magdaleny. W latach 1919–1926 kształcił się w Konserwatorium w Poznaniu[4], w dziedzinie gry na skrzypcach u Zdzisława Jahnkego i teorii muzyki u Feliksa Nowowiejskiego. Od 1921 na Uniwersytecie Poznańskim początkowo studiował filologię klasyczną i historię sztuki, następnie przeniósł się na muzykologię u Łucjana Kamieńskiego. W roku 1932 uzyskał stopień doktora muzykologii na podstawie rozprawy Pierwsze opery polskie Macieja Kamieńskiego. Debiutował jako dyrygent w 1929 Następnie dyrygował Operą Poznańską (w latach 1933–1939, a także 1945–1948 był jej dyrektorem).

W okresie II wojny światowej przebywał w Warszawie, organizując wespół z Adamem Didurem koncerty z udziałem artystów polskich w restauracji „Gastronomia” i w kawiarni Lourse’a[5]. Po upadku powstania warszawskiego znalazł się w Krakowie.

W 1945 współpracował z Filharmonią Krakowską, w 1949 z Operą Warszawską, w 1949 z Filharmonia Bałtycką. 25 lutego 1947 dyrygował Orkiestrą Filharmonii Łódzkiej podczas prawykonania Introdukcji i Kaprysu Grażyny Bacewicz skomponowanego w tym samym roku[6]. W latach 1952–1954 był dyrektorem Opery Warszawskiej. Od 1955 do 1961 był kierownikiem artystycznym Opery i Filharmonii Bałtyckiej. Od 1961 do 1972 był kierownikiem artystycznym Opery Łódzkiej.

Wykładał także w łódzkiej oraz warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, od 1964 jako profesor nadzwyczajny[7].

W 1972 przeszedł na emeryturę, ale dalej dyrygował okazjonalnie, w tym jeszcze w latach 80. prowadząc spektakle w Teatrze Wielkim w Warszawie. W 1984 Uniwersytet im. A. Mickiewicza przyznał mu tytuł doktora honoris causa[8].

W latach 1925–1928 redagował poznański miesięcznik „Muzyka Kościelna” i współpracował z warszawskim miesięcznikiem „Muzyka”[7]. Był autorem licznych artykułów o tematyce muzycznej (głównie krytycznych).

Zmarł w Warszawie, spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kwatera Klin-12-4)[9].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[16].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b M.P. z 1956 r. nr 23, poz. 334 „za zasługi w dziedzinie sztuki teatralnej i w pracy zawodowej”.
  2. Zygmunt Tadeusz Latoszewski M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-08-01].
  3. a b Uchwała nr LXXXIII/446/93 z dnia 1993-06-01 - bip.poznan.pl [online], bip.poznan.pl [dostęp 2024-08-01].
  4. Latoszewski Zygmunt [online], encyklopediakrakowa.pl [dostęp 2024-08-01].
  5. Zygmunt Latoszewski - Teatr Wielki Opera Narodowa [online], archiwum.teatrwielki.pl [dostęp 2024-08-01].
  6. Małgorzata Gąsiorowska, Bacewicz, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1999, s. 456, ISBN 978-83-224-0547-5.
  7. a b Zygmunt Latoszewski (1902–1995) - dyrygent, pedagog, muzykolog. W: Stanisław Sierpowski, Józef Malinowski (oprac.): Sylwetki sławnych i zasłużonych absolwentów Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2019, s. 131–132. ISBN 978-83-232-3481-4. [dostęp 2024-08-01].
  8. ZYGMUNT LATOSZEWSKI | Odkryj Poznań [online], www.poznan.pl [dostęp 2024-08-01] (pol.).
  9. Cmentarz Stare Powązki: ZYGMUNT LATOSZEWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-02-10].
  10. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi na polu rozwoju sztuki”.
  11. M.P. z 1946 r. nr 114, poz. 212 „za wybitne zasługi w dziedzinie Teatru i Sztuki na terenie całego kraju”.
  12. Uznanie dla twórców kultury [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19 lipca 1984, s. 1–2.
  13. M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411 - Uchwała Rady Państwa z dnia 25 marca 1955 r. nr 0/431 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
  14. Wiadomości z miast i gmin, [w:] Kronika Wielkopolski, nr 3/1993, s. 209, ISSN 0137-3102.
  15. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku, nr 1, 10 lutego 1961, s. 5
  16. Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984.
  17. Uchwała Prezydium Rządu w sprawie przyznania nagród za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki za rok 1952. „Trybuna Ludu”. Rok V, Nr 203 (1265), s. 6, 23 lipca 1952. Warszawa: KC PZPR. [dostęp 2024-08-01]. 
  18. Zygmunt Latoszewski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2024-08-01].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]