[go: nahoru, domu]

Gago Drago

kickbokser ormiański

Gago Drago, właśc. Gagik Harutiunian (orm. Գագիկ Արուտյունյան; ur. 8 marca 1985 w Weriszen) – ormiański kick-boxer wagi średniej, znany z występów na galach K-1 MAX i It’s Showtime.

Gago Drago
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1985
Weriszen, ZSRR

Obywatelstwo

Armenia
Holandia

Wzrost

173 cm

Masa ciała

70 kg

Styl walki

boks tajski, kick-boxing

Kategoria wagowa

K-1 MAX

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

16[1]

Zwycięstwa

9

Przez nokauty

3

Porażki

7

Kariera sportowa

edytuj

Urodził się w 1985 roku we wsi Weriszen na terenie Armeńskiej SRR (obecnie Armenia). W 1989 roku wyemigrował wraz z ojcem do Holandii i osiadł w Alkmaarze. W wieku 14 lat rozpoczął trenować w miejscowym klubie kick-boxing. W 2001 roku przeszedł na zawodowstwo i od tego czasu występuje wyłącznie pod pseudonimem Gago Drago. Między 2002 a 2006 rokiem był niepokonany. Wygrywając ponad 20 walk na terenie Holandii i Belgii szybko osiągnął status wschodzącej gwiazdy europejskiego kick-boxingu. W 2005 roku uzyskał holenderskie obywatelstwo, co umożliwiło mu występowanie również poza Beneluksem (wciąż reprezentuje jednak barwy Armenii).

W 2006 roku podpisał kontrakt z japońską organizacją K-1 i 6 kwietnia tego samego roku zadebiutował w prestiżowym cyklu K-1 World MAX. Na turnieju eliminacyjnym w Tokio pokonał Duńczyka Ole Laursena i awansował do Finału K-1 World MAX w Jokohamie. Podczas tego drugiego sprawił niespodziankę eliminując byłego mistrza K-1 MAX Alberta Krausa, lecz w następnej walce przegrał z późniejszym tryumfatorem turnieju Buakawem Por. Pramukiem, kończąc swój udział na półfinale.

Drago bezskutecznie próbował osiągnąć sukces w K-1 MAX w następnych latach. W 2007 roku został znokautowany w ćwierćfinale przez Andy Souwera. Mimo że w 2008 roku przegrał już w 1/16 z Mikiem Zambidisem, wystąpił w następnej rundzie dzięki dzikiej karcie. Uległ tam jednak Masato[2]. W 2009 roku przegrał w ćwierćfinale po wyrównanej walce z Yuyą Yamamoto[3].

W lutym 2009 roku walczył w Antwerpii z Turkiem Muratem Direkçi o mistrzostwo It’s Showtime w kategorii 70 kg (na zasadach K-1). Przegrał przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie

W 2010 roku powtórzył osiągnięcie z 2006, gdy dotarł do półfinału K-1 World MAX. W walce o finał przegrał z Yoshihiro Satō.

Osiągnięcia

edytuj
  • 2010 Enfusion Kickboxing Tournament − 1. miejsce
  • 2003 Mistrz Europy WMTC
  • 2002 Mistrz Beneluksu w boksie tajskim

Przypisy

edytuj
  1. Bilans obejmuje walki w cyklu K-1 World MAX. Stan na 09.11.2010
  2. Monty DiPietro: Sato KO's Buakaw at Budokan. [dostęp 2008-12-01]. (ang.).
  3. Stuart Tonkin: FieLDS K-1 WORLD MAX 2009 World Championship Tournament FINAL8 : Fight Reports. [dostęp 2009-07-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj