Nazwy roślin w języku wilamowskim.
polski a-z →
wilamowski a-z →
akacja ż
agacja ż [ 1]
baobab ż
brzoza ż
bjyḱḱ ż [ 1] , biyḱ ż [ 2] , biyk ż [ 3]
buk m
bih́łiḱ m [ 1] , bicha m [ 3] , biha
cedr m
cis m
dąb m
aeh ż [ 2] , aach ż [ 3] , ah
grab m
grapki m [ 1]
jesion m
jodła ż
tonn ż [ 1] [ 2]
kasztan m
kaśtan
kasztanowiec m
kaśtan
klon m
jāwer m [ 1]
lipa ż
łynt ż [ 1] , łynd ż [ 2] [ 3]
modrzew m
olcha ż
jēla n [ 1] , jela n [ 2]
oliwka ż
olsza ż
osika ż
osp ż [ 1] [ 2]
palma ż
platan m
sekwoja ż
sosna ż
fiht ż [ 1] [ 2] , ficht ż [ 3]
świerk m
topola ż
pōpuł m [ 1] popuł m [ 2] , paopuł m [ 3]
wiąz m
wierzba ż
wȧjd ż [ 1] , waeid ż [ 2] , wajd [ 3]
↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice , Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936.
↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką , Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909.
↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego , Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1 .