stracić twarz

stracić twarz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈstrat͡ɕit͡ɕ ˈtfaʃ], AS: [straćić tfaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• wygł.

​

znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) stracić honor, mieć powody do wstydu

odmiana:

(1.1) zob. stracić, „twarz” nieodm., w formach zaprzeczonych - „twarzy”

przykłady:

(1.1) Bałeś się stracić twarz, ale jeśli podpiszesz książkę, którą napisali za ciebie, będziesz skończony na zawsze.

(1.1) Naówczas Iwanów, aby nie stracić twarzy, wysunął tezę, że podziemne składy, piwnice i obronne kazamaty w istocie służyły jako cele oraz izby tortur.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) wyjść z twarzą, zachować twarz, odzyskać twarz

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lose face
• duński: (1.1) miste ansigt, tabe ansigt
• rosyjski: (1.1) потерять своё лицо, потерять лицо
• włoski: (1.1) perdere la faccia

źródła: