[go: nahoru, domu]

Suda (grč. Σοῦδα) naziv je za vizantijsku enciklopediju iz 10. veka, koja se ranije navodila kao Suida, jer je pripisivana nepoznatom autoru tog imena. Ovaj enciklopedijski leksikon napisan je na srednjovekovnom grčkom jeziku i sadrži oko 30.000 odrednica. Sadržina mnogih odrednica oslanja se na antičke grčke izvore koji su u međuvremenu izgubljeni.

Stranica iz rukopisa Sude

Sastavljanje ovog leksikona, koje se datira u sredinu 10. veka, bilo je uslovljeno potrebom za izvesnom rekapitulacijom naučnog i književnog stvaralaštva antičkog, helenističkog i vizantijskog razdoblja, kao i nagomilavanjem znanja i dela iz raznih oblasti. Zahvaljujući bogatoj i raznovrsnoj građi, Suda je važan izvor za rekonstrukciju pojmova, znanja, pa i izvesnog broja izgubljenih književnih dela iz starogrčke i vizantijske književnosti.

To svakako nije prvi bio leksikon na grčkom jeziku: Suda koristi već postojeće rečnike Harpokrationa i Eladija. Ostali izvori su: glosari i sholijari pravnog, teološkog, književnog karaktera (četiri zbirke sholija uz Aristotela, Sofokla, Homera, Tukidida); članci iz svetovne i crkvene istorije (najviše Izvodi Konstantina Porfirogenita i Hronika Georgija Amartola); Onomatolog Isihija Milesija u preradi iz 829–857. god., jedan od glavnih izvora Fotijeve Biblioteke; Teodoritovi komentari psalama i dr.[1]

Reference

uredi
  1. Dimitrije Bogdanović, "Predgovor", u: Hans Georg Bek, Putevi vizantijske književnosti, 1967, str. 61–62.

Eksterni linkovi

uredi