pafre

PAFRE mb.

• 1. Që sillet a vepron si t'i shkrepet e si t'i dojë qejfi; që nuk e përmban veten për dëshirat e tekat e veta, që jepet pa fre pas qejfeve, i shthurur, i papërmbajtur. Njeri i pafre.
• 2. Që nuk njeh asnjë kufi, që shfaqet a që bëhet me forcë të papërmbajtur, i shfrenuar. Shfrytëzim i pafre. Egoizëm i pafre. Argëtim i pafre.