Pardalotus punctatus
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.
Pardalotus punctatus | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1] | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Aves | |
Orde: | Passeriformes | |
Familia: | Pardalotidae | |
Xéneru: | Pardalotus | |
Especie: |
P. punctatus (Shaw y Nodder, 1792) | |
Distribución | ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
'''Pardalotus punctatus[2] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Pardalotidae endémica del sur y este d'Australia, incluyida Tasmania.
Descripción
[editar | editar la fonte]El pardalote motudu colos sos ente 8 y 10 cm de llargor ye una de les aves más pequeñes d'Australia. Como indica tanto'l so nome común como'l científicu tien el plumaxe de les sos partes cimeros motudes en blancu y negru, ente que nes inferiores predominen los tonos ablancazaos. La so zona perianal ye de color mariellu intensu, y tamién son amarellentaos los sos lladrales. Los llaterales de la so cabeza'l pescuezu y llombu tán densamente motudos en blancu y negru lo que-y da un aspeutu gris de lloñe, ente que les sos ales, pileu y curtia cola son principalmente negres con llixos blancos nel estremu de les sos plumes. El so obispillo ye coloráu y presenta una ancha llista supercilar blanca. Los machos tienen amás el gargüelu y la parte cimera del pechu mariellos, el motudu del so mantu y cabeza ta más oldeáu y presenta una llista acoloratada alredor de la mancha mariella de la zona perianal. El so picu ye curtiu y negru y les sos pates abuxaes.
Comportamientu
[editar | editar la fonte]Como los demás pardalotes suel añerar en túneles escavados en turries.
Estáu de caltenimientu
[editar | editar la fonte]Anque ye una ave inda abondosa'l so númberu paez tar en cayente, especialmente alredor de les árees urbanes,[3] pero non lo suficiente como pa consideralo una especie amenazada.[1]
Taxonomía
[editar | editar la fonte]Describióse científicamente polos naturalistes ingleses George Shaw y Frederick Polydore Nodder en 1792. Reconócense les siguientes subespecies:[4]
- P. p. millitaris Mathews, 1912
- P. p. punctatus (Shaw, 1792)
- P. p. xanthopyge McCoy, 1866
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 BirdLife International (2012). «'Pardalotus punctatus'» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2013.2. Consultáu'l 17 de mayu de 2014.
- ↑ Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J. «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Decimotercera parte: Orden Passeriformes, Familias Remizidae a Laniidae)». Ardeola 56 (1): páxs. 135-142. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_56_1_segundo.pdf. Consultáu'l .
- ↑ «Small insect-eating birds». Birds in Backyards (9 de payares de 2009). Consultáu'l 9 d'agostu de 2011.
- ↑ GILL, F.; DONSKER, D. (Eds.) (2014). Bristlebirds, pardalotes & Australasian warblers. IOC World Bird List (v.4.2).
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]Wikispecies tien un artículu sobre Pardalotus punctatus. |
- Védevos, semeyes y soníos de la especie n'Internet Bird Collection.