Rheilffordd y Great Western
Enghraifft o'r canlynol | cwmni rheilffordd |
---|---|
Daeth i ben | 1948 |
Dechrau/Sefydlu | 1833 |
Lled y cledrau | 2140 mm track gauge, 1435 mm |
Sylfaenydd | Isambard Kingdom Brunel |
Rhagflaenydd | Bristol and Exeter Railway, Buckfastleigh, Totnes and South Devon Railway, Rheilffordd Porth Tywyn a Chwm Gwendraeth, Rheilffordd Festiniog a Blaenau, Llynvi and Ogmore Railway, Severn Bridge Railway, South Devon Railway, Taff Vale Railway, Torbay and Brixham Railway, Vale of Neath Railway, Gwendraeth Valleys Railway |
Olynydd | Western Region of British Railways |
Pencadlys | Gorsaf reilffordd Paddington Llundain |
Gwladwriaeth | y Deyrnas Unedig |
Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia |
Cysylltodd Rheilffordd y Great Western (yn Saesneg: Great Western Railway, GWR) Lundain â de-orllewin a chanolbarth Lloegr a rhan helaeth o Gymru.
Hanes
[golygu | golygu cod]Derbyniwyd deddf i greu rheilffordd rhwng Bryste a Llundain ar 31 Awst 1835. Prif beiriannydd y lein oedd Isambard Kingdom Brunel, a benodwyd ar 7 Mawrth 1833.[1]
Ar un adeg roedd cynllun i wneud cysylltiad â Rheilffordd Llundain a Birmingham yn neu ger y brifddinas ac i rannu Gorsaf Euston y cwmni hwnnw – ond penderfynwyd i beidio, yn rhannol oherwydd lled trac llydan (2,140 mm yn lle 1,435 mm) a ddewisodd Brunel i'r Great Western.[2]
Amcangyfrifwyd y byddai cost adeiladu'r lein yn dod yn £2,800,000. Dechreuodd y gwaith ym 1836, gan gynnwys Gorsaf reilffordd Paddington a Gorsaf reilffordd Temple Meads, Bryste a Gweithdy Swindon. Cwblhawyd y lein rhwng Paddington a Maidenhead ym Mai 1838. Roedd Brunel wedi archebu locomotifau gwan, ac roedd beirniadaeth hallt ohonynt, ac am led y traciau, ac roedd pwys ar Brunel i ymddiswyddo. Ond ar ôl ymdrechion cydweithiol gan Brunel a Daniel Gooch, daeth gwelliant sylweddol ym mherfformiad y locomotifau, a daeth sefyllfa Brunel yn gryfach[2]. Cwblhawyd yr holl lein rhwng Llundain a Bryste ym Mehefin 1841, yn costio £6,500,000. Roedd dadlau mawr am gost byrth ddrudfawr Twnnel Box. Mae'r twnnel yn 2 filltir o hyd ac yn gwbl syth. Ar 9 Ebrill - penblwydd Brunel - mae golau'r haul yn mynd o un pen y twnnel i'r llall[2]. Cwblhawyd Gweithdy Swindon ym 1843 ac erbyn 1848, roedd 250 milltir o drac lled 7 troedfedd yn lledaenu o Fryste.[3]
Achoswyd problemau gan led 7 troedfedd y cwmni cymharu â lled safonol rheilffyrdd eraill, a phasiwyd deddf ym 1946 yn erbyn adeiladu leiniau 7 troedfedd newydd.ond cyrhaeddwyd cyfaddawd yn caniatáu adeiladu leiniau tri chledren. Erbyn 1864, roedd gan y rheilffordd 594 milltir o cledrau 7 troedfedd, 406 milltir led safonol a 192 milltir o leiniau tri chledren..[3]
Crëwyd cymniau eraill, megis y Rheilffordd Bryste a Chaerwysg a Rheilffordd De Dyfnaint. Cynorthwyodd Brunel efo cynllunio eu lriniau, a daethont yn rhan Rheilffordd y Great Western.[4]
Crëwyd Cwmni Rheilffordd De Cymru ym 1844, ac roedd Brunel yn beirianydd iddynt. Agorwyd y lein hyd at Hwlffordd ar 28 Rhagfyr 1853, i Neyland ym 1856 ac Aberdaugleddau erbyn 1863. Daeth y rheilffordd yn rhan Rheilffordd y Great Western ym 2863. Agorwyd Rheilffordd Penfro a Dinbych y Pysgod ym 1863. Estynnwyd y lein hwyrach i Ddoc Penfro a Hendy-Gwyn. Adeiladwyd Rheilffordd Heol Arberth a Maenclochog rhwng 1873 a 1876 i wasanaethu Chwarel Rosebush. Adeiladwyd Rheilffordd Hendy-Gwyn ac Aberteifi rhwng 1869 a 1873, a Rheilffordd Rosebush ac Abergwaun rhwng 1878 a 1895.[5]
Bu farw Brunel ar 15 Medi 1859.
Roedd Daniel Gooch yn Brif Oruchwyliwr Locomotifau rhwng 1837 a 1864 a chadeirydd y cwmni rhwng 1865 a 1889. Daeth [[Joseph Armstrong yn Brif Oruchwyliwr ym 1864. Bu farw Armstrong ym 1877, a chymerodd William Dean drosodd. Ym 1877 roedd 1536 milltir lled safonol, 275 milltir lled eang a 274 milltir o leiniau tri chledren. Erbyn 1885 roedd gwerth y cwmni £90,000,000 a roedd ganddo 1600 o locomotifau a 48,000 o gerbydau eraill. Rhwng 1860 a 1892, newidiwyd y leiniau lled eang i led safonol.[6]
Adeiladwyd Twnnel Hafren rhwng 1873 a 1886, pedair milltir a hanner o hyd, yn costio bron £2,000,000.[3]
Erbyn dechrau'r 20fed ganrif cyrhaeddwyd Penzance, Henffordd, Blaenau Ffestiniog, Aberystwyth, Wrecsam a Chaer ymysg llefydd eraill.[7]. Pasiwyd Deddf Rheilffyrdd ym 1923, a daeth rheilffyrdd Prydein yn un; roedd y Great Western yn un ohonynt, yn cynnwys rhai o reilffyrdd llai yng Nghymru a De orllewin Lloegr. Roedd Rheilffordd y Cambrian yn un ohonynt.
Gwladolwyd y rheilffyrdd ym 1948, a daeth y Great Western yn Adran Orllewinol Rheilffyrdd Prydeinig hyd at 1992..[6]
Peirianyddion
[golygu | golygu cod]Goruwchwilwyr locomotifau
[golygu | golygu cod]- Daniel Gooch (1837–1864)
- Joseph Armstrong (1864–1877)
- William Dean (1877–1902)
- George Jackson Churchward (1902–1915)
Prif Beirianyddion Mecanyddol
[golygu | golygu cod]- George Jackson Churchward (1915–1921)
- Charles Collett (1922–1941)
- Frederick Hawksworth (1941–1947)
Goruwchwilwyr locomotifau'r Gogledd
[golygu | golygu cod]- Joseph Armstrong (1854–1864)
- George Armstrong (1864–1892)
Llongau
[golygu | golygu cod]Cynlluniwyd Brunel llongau ar gyfer y cwmni hefyd. Lansiwyd y Great Western ym 1837 ac yn hwyrach Great Britain a Great Eastern.[3]
Glo
[golygu | golygu cod]Er mwyn osgoi talu prisiau uchel am glo, sefydlodd y rheilffordd lofa ym Mlaenafon ym Mai 1878.[3]
Cyfeiriadau
[golygu | golygu cod]- ↑ "Gwefan ikbrunel.org". Archifwyd o'r gwreiddiol ar 2016-03-20. Cyrchwyd 2016-04-24.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 The Great Western Railway in the 19th Century gan OS Nock
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Tudalen hanes ar wefan The Great Western Archive
- ↑ gwefan mike'shistory
- ↑ Taflen Cyngor Sir Benfro: 'Railways of Pembrokeshire'
- ↑ 6.0 6.1 "Gwefan Network Rail". Archifwyd o'r gwreiddiol ar 2016-01-22. Cyrchwyd 2016-04-24.
- ↑ British Railways pre-Grouping Atlas a Gazetter
Y rheilffordd yng Nghymru
[golygu | golygu cod]-
Llangollen
-
Caerdydd (Canolog)
-
Arberth
-
Trên auto, Rheilffordd Llangollen
-
Carrog
-
Gobowen
-
Rhiwabon
Y reilffordd yn Lloegr
[golygu | golygu cod]-
Arley
-
Dorridge
-
Caer
-
Minehead
-
Tetbury