Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Πάπας Κόνων (Papa Conone, 630 - 21 Σεπτεμβρίου 687) διετέλεσε Πάπας Ρώμης από τις 21 Οκτωβρίου 686 έως το θάνατό του στη Ρώμη στις 21 Σεπτεμβρίου του 687. Τάφηκε στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Προτάθηκε σαν υποψήφιος για το παπικό αξίωμα προκειμένου να συμβιβαστούν οι δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις της Ρώμης, ο κλήρος και ο στρατός. Χειροτόνησε τον Ιρλανδό ιεραπόστολο Άγιο Κιλιάν, και τον έστειλε μαζί με τους συντρόφους του να κηρύξουν στη Φραγκονία[1]. Σύμφωνα με το Liber Pontificalis ο Κόνων ήταν Έλληνας και γιος ενός αξιωματούχου από το Θέμα Θρακησίων. Η εκπαίδευση του έγινε στην Σικελία όπου ο πατέρας του είχε μετακινηθεί μαζί με τον αυτοκράτορα Κώνστα Β΄, αργότερα χειροτονήθηκε ιερέας στην Ρώμη. Την εποχή που έγιναν οι μεγάλες επιδρομές των Αράβων, στα μέσα του 7ου αιώνα μ.Χ. ήταν μέλος του Σικελικού κλήρου της Ρώμης.[2] Η ηλικία, η αξιοσέβαστη εμφάνιση και ο απλός του χαρακτήρας στάθηκαν αιτία ώστε οι Ρωμαίοι κληρικοί να αγνοήσουν τις μεταξύ τους διαφωνίες και να τον επιλέξουν ως νέο Πάπα. Ο Ανδρέας Οικονόμου έγραψε ότι λόγω της μεγάλης εισροής στην Ρώμη κατοίκων από την Ανατολή ο Συριακός και ο Ελληνικός πληθυσμός υπερτερούσε στους Λατίνους, αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθεί η δημοτικότητα του.[3] Ο Κόνων ορκίστηκε νέος Πάπας (21 Οκτωβρίου 686) αφού επικύρωσε πρώτα την εκλογή του το Εξαρχάτο της Ραβέννας.[4] Είχε την εύνοια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού Β', ο οποίος τον ενημέρωσε ότι είχε ανακτήσει τις διατάξεις της Έκτης Οικουμενικής Συνόδου, τις οποίες, όπως έγραφε, ήταν διατεθειμένος να τηρήσει. Ο Ιουστινιανός διέγραψε επίσης ορισμένους φόρους και χρέη που χρωστούσαν στην αυτοκρατορία του αρκετά παπικά κληροδοτήματα.[4]
