[go: nahoru, domu]

Edukira joan

Belarri orrihori

Wikipedia, Entziklopedia askea
Belarri orrihoria
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
OrdenaTricholomatales
FamiliaTricholomataceae
GeneroaPhyllotopsis
Espeziea Phyllotopsis nidulans
Singer, 1936
BasionimoaAgaricus nidulans

Belarri orrihoria (Phyllotopsis nidulans) Tricholomataceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da kontsumorako egokia, toxikoa den susmoa ere badago eta haragi biguna eta harroaz gain, usain desatsegina duelako.

Kapela: Kopa edo inbutu itxurakoa, tomentosoa. Ile tenteekin eta kolore hori bizikoa, Karpoforoaren gainerakoa bezala.

Orriak: Meheak, estu, irregularrak, dekurrenteak, horixkak edo laranja kolorekoak, ilunagoak edo argiagoak.

Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.

Hanka: Ez du oinik edo oso motza da, Eszentrikoa, tomentosoa.

Haragia: Horia, mehea, muzilagoduna edo larrukara eta usain desatseginekoa.[2]

Etimologia: Nidulans epitetoa latinetik dator eta habia esan nahi du. Ale gazteek izaten duten formagatik.

Jangarritasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jateko txarra.

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Paxillus panuoides delakoarekin nahas daiteke, baina hau gaztetan ez da zuria inoiz eta ez du laranja koloreko tonurik.

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Berantiarra da, Udazkenetik udaberrira, koniferoen adarretan edo egurretan.[3]

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar hemisferioko eskualde epelak.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 356 or. ISBN 84-505-1806-7..
  3. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 120 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]