Jordi Bargalló
 (2014)  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Biografía | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nacemento | 5 de decembro de 1979 (44 anos) Sant Sadurní d'Anoia, España | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Actividade | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ocupación | xogador de hóckey a patíns | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Deporte | hóckey a patíns | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Familia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Irmáns | Pau Bargalló | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jordi Bargalló i Poch, nado en Sant Sadurní d'Anoia o 5 de decembro de 1979, é un xogador de hóckey a patíns catalán, que ocupa a demarcación de medio e que actualmente xoga no Club Esportiu Noia.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Debutou no club da súa cidade natal, o Noia Freixenet en 1997, e permaneceu no club 5 tempadas, gañando unha Copa do Rei e unha Copa CERS. Na tempada 2002/03 asinou por primeira vez co Liceo da Coruña, no que xogou durante os seguintes catro anos. Na súa primeira etapa no club galego conquistou unha Copa de Europa, unha Copa Continental, unha Copa Intercontinental e unha Copa do Rei.
Na tempada 2006/2007 pasou a formar parte do Igualada HC, retornando dúas campañas máis tarde ao Liceo. No seu segundo paso pola Coruña agrandou o seu palmarés con dúas novas Copas de Europa, dúas Copas Cers, unha Copa Intercontinental e unha Continental, así como co seu primeiro e único título da OK Liga. Ademais, na tempada 2012/13 foi elixido mellor xogador da liga.[1] Convertido en capitán e nunha das máximas figuras da historia do Liceo, deixou o club en 2016 como o seu segundo máximo goleador histórico con 551 goles, só por detrás dos 661 de Martinazzo.[2]
Ao final da tempada acabou por fichar polo Oliveirense, co que conquistou outra Copa Continental e unha Copa de Portugal. En 2021 regresou ao Noia.
Foi internacional pola selección española, formando parte do equipo campión de catro Campionatos do Mundo (2005, 2007, 2009 e 2011) e outros catro Campionatos de Europa (2006, 2008, 2010 e 2012).
Equipos
[editar | editar a fonte]- Noia: 1997-2002
- Liceo: 2002-2006
- Igualada HC: 2006-2008
- Liceo: 2008-2016
- Oliveirense: 2008-2016
- Noia: 2021-
Palmarés
[editar | editar a fonte]- Noia
- Copa CERS (1): 1997-98.
- Copa do Rei (1): 1998.
- Liceo
- Copa de Europa (3): 2002-03, 2010-11 e 2011-12.
- Copa Continental (2): 2002-03 e 2012.
- Copa Intercontinental (2): 2004 e 2012.
- OK Liga (1): 2013.
- Copa CERS (1): 2010.
- Copa do Rei (1): 2004.
- Oliveirense
- Copa Continental (1): 2017.
- Copa de Portugal (1): 2019.
- Selección catalá
- Golden Cup (1): 2010.
- Copa América (1): 2010.
- Selección española
- Campionato do Mundo (4): 2005, 2007, 2009 e 2011.
- Campionato de Europa (4): 2006, 2008, 2010 e 2012.
- Torneo das Nacións de Montreux (1): 2005.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Jordi Bargalló (Liceo), triat com a millor jugador de la temporada a l'OK Lliga" (en catalán). 11 de xuño de 2013. Consultado o 25 de outubro de 2024.
- ↑ Zaballa, Pablo (24 de outubro de 2024). "Martinazzo y otras leyendas del Clásico". DxT Campeón (en castelán). Consultado o 25 de outubro de 2024.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Jordi Bargalló  |
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Hóckey a patíns |