indiceren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  indiceren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• in·di·ce·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse indiquer of indicer of daarvoor van het Latijnse 'indicare' (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
indiceren	indiceerde	geïndiceerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

indiceren overgankelijk

1. een aanwijzing zijn voor
2. (medisch) aanwijzen van zorg, welke hulpmiddelen iemand krijgt, op welke locatie iemand geholpen wordt

   • Een medewerker van de jeugdbescherming indiceert de benodigde hulp voor kinderen in nood en stelt een hulpverleningsplan op. 

3. (informatica) op de index plaatsen, een index maken van, indexeren

Afgeleide begrippen

• indicatie, indicering, indicator

Vertalingen

    1. aanwijzen van zorg   

Duits: indizieren (de) Engels: assessment (en), indicate (en) Frans: indiquer (fr)

Gangbaarheid

• Het woord indiceren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "indiceren" herkend door:

89 %	van de Nederlanders;
72 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.