De Nesch
Het kasteel De Nesch[1] stond in het Nederlandse dorp Tuil, provincie Gelderland. De Nesch was gelegen aan een afgesneden arm van de Waal en werd omgeven door grachten. Het kasteelterrein was 132 bij 104 meter groot.
| De Nesch | ||
|---|---|---|
| ||
Kasteeltoren (1932)
| ||
| Locatie | Tuil | |
| Gebouwd in | vóór 1312 | |
| Gesloopt in | onbekend | |
Van 1312 tot 1570 was volgens de Gelderse leenboeken het geslacht Van Haeften beleend met het huis en hof De Nesch. De oudste melding betreft de overdacht van het leengoed en de visrechten in 1312 van Gijsbert Voocht van Tuyll en zijn echtgenote Agnes aan Gijsbert van Haeften. In 1570 droeg Otto Willemsz van Haeften het leen over aan Wynant van Broekhuysen.
In het rampjaar 1672 zou het kasteel in brand zijn gestoken door de Fransen.
Rond 1830 was landbouwer Theodorus Melssingh eigenaar van de gronden.
Tot in de jaren 50 van de 20e eeuw stond er nog een restant van een vierkante toren op het erf van boerderij De Nesch. Deze toren dateerde waarschijnlijk uit de 16e of 17e eeuw en was 6 bij 6 meter groot met muren van 1 meter dik. De toren was in de 20e eeuw in gebruik als duiventoren, terwijl de plavuizen keldervloer als bewaarplaats voor gras werd gebruikt.
In 1958 werd het voormalige kasteelterrein afgegraven en de grachten werden gedempt, omdat de eigenaar er bouwland van wilde maken. De toren werd eveneens afgebroken.[2] Tijdens het in 1958 uitgevoerde archeologisch onderzoek zijn bewoningssporen gevonden die teruggaan tot in de 14e eeuw.
- Nes, De, Kastelenlexicon
- ↑ Het huis staat bekend onder diverse benamingen: Den Esch, Den Neys, Ten Es, De Nes, Den Est, Hesch
- ↑ Oude kasteeltoren te Tuil afgebroken. Algemeen Handelsblad. Delpher (1 maart 1958).