Grigore Gafencu

Grigore Gafencu
Data i miejsce urodzenia	30 stycznia 1892 ; Bârlad
Data i miejsce śmierci	30 stycznia 1957 ; Paryż
	Minister spraw zagranicznych Królestwa Rumunii
Okres	od 1 lutego 1939; do 3 lipca 1940
Poprzednik	Nicolae Petrescu-Comnen
Następca	Mihail Manoilescu
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Grigore Gafencu (ur. 30 stycznia 1892 w Bârladzie, zm. 30 stycznia 1957 w Paryżu) – rumuński polityk, prawnik, dziennikarz.

Początkowo był dziennikarzem i publicystą. Od 1928 był posłem w szeregach Narodowej Partii Chłopskiej. W latach 1938–1940 minister spraw zagranicznych Rumunii, próbował prowadzić politykę neutralności. Ambasador Rumunii w Moskwie (sierpień 1940 – czerwiec 1941), następnie mieszkał w Genewie^[1]. Autor książek Préliminaires de la guerre à l’Est (1944), opublikowanej pod nazwiskiem Grégoire Gafenco oraz Derniers jours de l’Europe (1946)^{[potrzebny przypis]}. Po wojnie mieszkał w Paryżu, gdzie zmarł. W 1968 jego prochy sprowadzono do ojczyzny^[1]. Kawaler Orderu Orła Białego (1939).

W marcu 1939 roku złożył wraz z małżonką wizytę w Warszawie. Para zatrzymała się w Pałacu Blanka. Gafencu spotkał się, m.in. z Józefem Beckiem, Felicjanem Sławojem Składkowskim oraz Stefanem Starzyńskim, złożył kwiaty przy Grobie Nieznanego Żołnierza^[2].

Grigore Gafencu w filmie[edytuj | edytuj kod]

Grigore Gafencu to jeden z bohaterów filmu Złoty pociąg (1986) w reżyserii Bohdana Poręby. Jego postać zagrał Silviu Stănculescu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b StanisławS. Żerko StanisławS., Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2014, s. 138, ISBN 978-83-63795-77-1 .
↑ Gafencu w Warszawie. „Katolik”. 53, s. 1, 1939-03-06. Katowice. [dostęp 2024-06-25].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Grigore Gafencu, „reacționarul” care a dat voce exilului românesc, 15 listopada 2010, Diana Evantia Barca, Evenimentul zilei
Corneliu Vlad: Grigore Gafencu – Istorie si Memorie, 1 lutego 2011, Amos News
De ce am pierdut Basarabia? „Hitler ar fi sacrificat oricând interesele României, pentru a-și acoperi spatele înspre Rusia”, Adevărul, 16 października 2013

[:0-1] StanisławS. Żerko StanisławS., Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2014, s. 138, ISBN 978-83-63795-77-1 .

[2] Gafencu w Warszawie. „Katolik”. 53, s. 1, 1939-03-06. Katowice. [dostęp 2024-06-25].

[1]

[2]

Zjednoczone Księstwa Rumunii	Arsache Cantacuzino Grigore Ghica Rosetti-Bălănescu Papadopol-Calimah Ghica Mavrogheni Barbu Știrbei Golescu Teriachiu Golescu Golescu Ghica Calimachi-Catargiu Carp Calimachi-Catargiu Costaforu Boerescu Bălăceanu Cornea Kogălniceanu Ionescu Kogălniceanu Câmpineanu Boerescu
Królestwo Rumunii	Brătianu Stătescu Sturdza Câmpineanu Pherekyde Carp Lahovari Esărescu Lahovari Sturdza Stoicescu Sturdza Lahovari Marghiloman Sturdza Ion I.C. Brătianu Sturdza Lahovari Lahovari Sturdza Ion I.C. Brătianu Djuvara Maiorescu Porumbaru Ion I.C. Brătianu Arion Coandă Ion I.C. Brătianu Mișu Vaida Voievod Cicio Pop Zamfirescu Take Ionescu Derussi Duca Mitilineu Ion I.C. Brătianu Titulescu Mironescu Mihalache Ghica Vaida Voievod Titulescu Titulescu Antonescu Micescu Petrescu-Comnen Gafencu Manoilescu Sturdza Mihai Antonescu Niculescu-Buzești Vișoianu Tătărescu
Rumuńska Republika Ludowa	Pauker Bughici Preoteasa Maurer
Rumuńska Republika Socjalistyczna	Maurer Bunaciu Mănescu Macovescu Andrei Văduva Totu Stoian
Rumunia	Celac Năstase Meleșcanu Severin Pleșu Roman Geoană Ungureanu Cioroianu Comănescu Diaconescu Baconschi Diaconescu Marga Corlățean Meleșcanu Aurescu Comănescu Meleșcanu Mănescu Aurescu Odobescu