[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Tarnówka (potok)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tarnówka
Ilustracja
Potok Tarnówka w Cieślinie.
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

województwo małopolskie

Potok
Długość ok. 13 km
Źródło
Miejsce Czarny Las, Dolina Wodącej
Wysokość

370 m n.p.m.

Współrzędne

50°24′55,7″N 19°40′11,6″E/50,415472 19,669889

Ujście
Recypient Biała Przemsza
Miejsce

Golczowice

Współrzędne

50°21′40,4″N 19°36′26,6″E/50,361222 19,607389

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Tarnówka – potok płynący w północno-zachodniej części województwa małopolskiego, prawobrzeżny dopływ Białej Przemszy.

Źródło i bieg

[edytuj | edytuj kod]

Źródła potoku Tarnówka znajdują się na wysokości 370 m n.p.m. powyżej ostatnich zabudowań przysiółka Czarny Las w miejscowości Domaniewice, u wylotu Doliny Wodącej. Przepływa przez miejscowości: Domaniewice, Załęże, Bydlin, Cieślin i Golczowice. Na całej swojej długości potok płynie przez Park Krajobrazowy Orlich Gniazd. Tarnówka charakteryzuje się wartkim nurtem i czystą wodą. W górnym i środkowym biegu dno kamieniste, w biegu dolnym piaszczyste. Zasilany wodami przez liczne źródełka i wywierzyska szczególnie w okolicy miejscowości Cieślin[1]. Potok ma jeden dopływ prawobrzeżny – potok Stoki[2], mający swoje źródła w przysiółku Stoki.

Nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Na różnych mapach oraz w literaturze można się spotkać z innymi nazwami tego cieku: Sączenica[1],[3], Dzdzenica[4], Struga z pod Domaniewic[5]. Nazwa Tarnówka jest wymieniona w "Wykazie nazw wód płynących w Polsce"[6] zweryfikowanych i ustalonych przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych, działającą od 1997 r. przy Ministrze Spraw Wewnętrznych i Administracji.[7]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Figura św. Jana Nepomucena [online], CIEŚLIN [dostęp 2020-04-29] (pol.).
  2. Hydronimy cz. 1 ↓, s. 271.
  3. Zinkow Julian: Szlak Orlich Gniazd. Przewodnik, Wydawnictwo "Sport i Turystyka", Warszawa 1971, s. 115 i in.
  4. Biała Przemsza, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-04-29].
  5. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom I - wynik wyszukiwania - DIR [online], dir.icm.edu.pl [dostęp 2020-04-29].
  6. Hydronimy cz. 1 ↓, s. 295.
  7. KSNG [online], ksng.gugik.gov.pl [dostęp 2020-04-29].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]